στοματουργός: Difference between revisions

From LSJ

συνερκτικός γάρ ἐστι καὶ περαντικός, καὶ γνωμοτυπικὸς καὶ σαφὴς καὶ κρουστικός, καταληπτικός τ' ἄριστα τοῦ θορυβητικοῦ → he's intimidative, penetrative, aphoristically originative, clear and aggressive, and superlatively terminative of the obstreperative

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+), ([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2, $3.<br")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=stomatourgos
|Transliteration C=stomatourgos
|Beta Code=stomatourgo/s
|Beta Code=stomatourgo/s
|Definition=όν, [[word-making]], γλῶσσα <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ra.</span>826</span>.
|Definition=στοματουργόν, [[word-making]], γλῶσσα Ar.''Ra.''826.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{elnl
{{elnl
|elnltext=στοματουργός -όν &#91;[[στόμα]], [[ἔργον]]] [[woorden producerend]], [[kletsend]]:. γλῶσσα tong Aristoph. Ran. 826.
|elnltext=στοματουργός -όν &#91;[[στόμα]], [[ἔργον]]] [[woorden producerend]], [[kletsend]]:. γλῶσσα tong Aristoph. Ran. 826.
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 12:11, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: στομᾰτουργός Medium diacritics: στοματουργός Low diacritics: στοματουργός Capitals: ΣΤΟΜΑΤΟΥΡΓΟΣ
Transliteration A: stomatourgós Transliteration B: stomatourgos Transliteration C: stomatourgos Beta Code: stomatourgo/s

English (LSJ)

στοματουργόν, word-making, γλῶσσα Ar.Ra.826.

German (Pape)

[Seite 948] mit dem Munde arbeilend und dadurch sein Brot verdienend, Mauldrescher, Ar. Ran. 825, adjectivisch.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
artisan de paroles, beau diseur.
Étymologie: στόμα, ἔργον.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

στοματουργός -όν [στόμα, ἔργον] woorden producerend, kletsend:. γλῶσσα tong Aristoph. Ran. 826.

Russian (Dvoretsky)

στομᾰτουργός: болтающий, мелющий без умолку (γλῶσσα Arph.).

Greek (Liddell-Scott)

στομᾰτουργός: -όν, (*ἔργω) ὁ ποιῶν λέξεις, γλῶσσα Ἀριστοφ. Βάτρ. 826.

Greek Monolingual

-όν, Α
φρ. «στοματουργὸς γλῶσσα» — αυτή που πλάθει λέξεις.
[ΕΤΥΜΟΛ. < στόμα, -ατος + -ουργός (< ἔργον)].

Greek Monotonic

στομᾰτουργός: -όν (*ἔργω), γλωσσοπλάστης, αυτός που δημιουργεί νέες λέξεις, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

στομᾰτ-ουργός, όν [*ἔργω
word-making, Ar.