φιλόδικος: Difference between revisions
προγράψαντες οὖν τά τε θεωρήματα καὶ τὰ ἐπιτάγματα τὰ χρεῖαν ἔχοντα εἰς τὰς ἀποδείξιας αὐτῶν μετὰ ταῦτα γραψοῦμές τοι τὰ προκείμενα → having therefore written at the beginning the theorems and the postulates that are necessary for their proofs, we will then write out for you the propositions
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=filodikos | |Transliteration C=filodikos | ||
|Beta Code=filo/dikos | |Beta Code=filo/dikos | ||
|Definition= | |Definition=φιλόδικον, [[litigious]], ys.10.2, D.56.14, Arist.Rh.1400a19. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 09:34, 25 August 2023
English (LSJ)
φιλόδικον, litigious, ys.10.2, D.56.14, Arist.Rh.1400a19.
German (Pape)
[Seite 1279] Rechtshändel liebend, proceßsüchtig, streitsüchtig, zanksüchtig; Lys. 10, 2; Dem. 56, 14.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime les procès, la chicane.
Étymologie: φίλος, δίκη.
Russian (Dvoretsky)
φιλόδῐκος: склонный к сутяжничеству Lys., Dem., Arst.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόδῐκος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὰς δίκας, τὰ ἐν τοῖς δικαστηρίοις γινόμενα, φιλοπράγμων, Λυσί. 116, 22, Δημ. 1287, 17, Ἀριστ. Ρητ. 2. 23, 23.
Greek Monolingual
-η, -ο / φιλόδικος, -ον, ΝΑ
αυτός που του αρέσουν οι δίκες, αυτός που καταφεύγει συχνά στα δικαστήρια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -δικος (< δίκη), πρβλ. βαρύ-δικος].
Middle Liddell
φῐλό-δῐκος, ον,
fond of lawsuits, litigious, Lys., Dem.
Translations
litigious
Esperanto: procesema; German: prozessfreudig, klagefreudig, klagewütig; Greek: δικομανής, φιλόδικος; Ancient Greek: ἀηδοποιός, δικανικός, δικορράφος, ἐγκληματικός, παλίνδικος, πολύδικος, πολυνεικής, φιλαίτιος, φιλεχθής, φιληλιαστής, φιλόδικος; Ido: procesema; Latin: litigiosus
