δυσθρήνητος: Difference between revisions
Τίμα τὸ γῆρας, οὐ γὰρ ἔρχεται μόνον → Metue senectam: quippe comitata advenit → Das Alter achte, denn alleine kommt es nicht
m (LSJ1 replacement) |
mNo edit summary |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br />[[de terrible lamento]], [[terriblemente triste]] ἔπος S.<i>Ant</i>.1211, θρῆνοι E.<i>IT</i> 144. | |dgtxt=-ον<br />[[de terrible lamento]], [[terriblemente triste]] [[ἔπος]] S.<i>Ant</i>.1211, θρῆνοι E.<i>IT</i> 144. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 11:59, 9 February 2024
English (LSJ)
δυσθρήνητον, loud-wailing, most mournful, ἔπος S. Ant.1211; θρῆνοι E.IT144 (anap.):—also δύσθρηνος, Glossaria on δυσηχής, Apollon.Lex.
Spanish (DGE)
-ον
de terrible lamento, terriblemente triste ἔπος S.Ant.1211, θρῆνοι E.IT 144.
German (Pape)
[Seite 681] heftig klagend; ἔπος Soph. Ant, 1196; θρῆνος Eur. I. T. 143.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
lamentable.
Étymologie: δυσ-, θρηνέω.
Russian (Dvoretsky)
δυσθρήνητος: жалобно рыдающий, горестный (ἔπος Soph.; θρῆνος Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσθρήνητος: -ον, μεγαλοφώνως θρηνῶν, λίαν θρηνώδης, ἔπος Σοφ. Ἀντ. 1211· θρῆνος Εὐρ. Ι. Τ. 143.
Greek Monolingual
δυσθρήνητος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα μπορεί να θρηνολογηθεί, που απαιτεί γοερόν θρήνο.
Greek Monotonic
δυσθρήνητος: -ον (θρηνέω), αυτός που θρηνεί γοερά, θρηνητικός, σε Σοφ., Ευρ.
Middle Liddell
δυσ-θρήνητος, ον θρηνέω
loud-wailing, most mournful, Soph., Eur.
