κωδωνόκροτος: Difference between revisions
ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον → though I speak with the tongues of men and of angels and have not charity I am become as sounding brass or a tinkling cymbal
m (LSJ1 replacement) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kodonokrotos | |Transliteration C=kodonokrotos | ||
|Beta Code=kwdwno/krotos | |Beta Code=kwdwno/krotos | ||
|Definition=κωδωνόκροτον, of or [[with jingling bells]], σάκος S.''Fr.''859 (lyr.); κ. κόμποι E.''Rh.''383 (anap.). | |Definition=κωδωνόκροτον, of or [[with jingling bells]], σάκος [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''859 (lyr.); κ. κόμποι E.''Rh.''383 (anap.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Latest revision as of 09:50, 23 March 2024
English (LSJ)
κωδωνόκροτον, of or with jingling bells, σάκος S.Fr.859 (lyr.); κ. κόμποι E.Rh.383 (anap.).
German (Pape)
[Seite 1541] od. richtiger mit Ellendt κωδωνοκρότος, mit Glocken, Schellen tönend; σάκος, Soph. frg. 738, ein Schild, am Rande mit Schellen versehen, um dem Feinde Schrecken einzuflößen; κλύε καὶ κόμπους κωδωνοκρότους Eur. Rhes. 383, kann auch Trompetengeschmetter sein. Vgl. κώδων.
French (Bailly abrégé)
ος, ος;
qui fait un bruit de cloches ou de grelots.
Étymologie: κώδων, κροτέω.
Russian (Dvoretsky)
κωδωνόκροτος:
1 звенящий своими колокольчиками (σάκος Soph.);
2 издающий звон, бряцающий (κόμποι Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
κωδωνόκροτος: -ον, κωδωνίζων, ἠχῶν ὡς εἰ εἶχε κώδωνας, σάκος Σοφ. Ἀποσπ. 738, πρβλ. Αἰσχύλ. Θήβ. 386· κ. κόμποι Εὐρ. Ρῆσ. 384.
Greek Monolingual
κωδωνόκροτος, -ον (Α)
αυτός που ηχεί σαν να είχε κουδούνια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κώδων + -κροτος (πρβλ. φιλόκροτος, χαλκόκροτος)].
Greek Monotonic
κωδωνόκροτος: -ον, αυτός που κουδουνίζει, όπως με κουδούνια, σε Ευρ.
Middle Liddell
κωδωνό-κροτος, ον
ringing, jingling, as with bells, Eur.