αὐτουργέω: Difference between revisions
τὸν θάνατον τί φοβεῖσθε, τὸν ἡσυχίης γενετῆρα, τὸν παύοντα νόσους καὶ πενίης ὀδύνας → why fear ye death, the parent of repose, who numbs the sense of penury and pain
(13_5) |
(6_6) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0403.png Seite 403]] selbst arbeiten, die Arbeiten selbst, ohne Diener verrichten, Arist. mund. 6, 7; Luc. Dial. mar. 6, 1; Ael. V. H. 7, 5 οἱ αὐτουργοῦντες, die ihr Land selbst bearbeiten; τὴν φιλοσοφίαν, selbst betreiben, Themist. 8, p. 108 b; τὴν μαντηΐην ἐς [[τέλος]], selbst zu Ende führen, Luc. Dea Syr. 36; ἐπιβουλήν Philostr. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0403.png Seite 403]] selbst arbeiten, die Arbeiten selbst, ohne Diener verrichten, Arist. mund. 6, 7; Luc. Dial. mar. 6, 1; Ael. V. H. 7, 5 οἱ αὐτουργοῦντες, die ihr Land selbst bearbeiten; τὴν φιλοσοφίαν, selbst betreiben, Themist. 8, p. 108 b; τὴν μαντηΐην ἐς [[τέλος]], selbst zu Ende führen, Luc. Dea Syr. 36; ἐπιβουλήν Philostr. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''αὐτουργέω''': εἶμαι [[αὐτουργός]], [[ἐργάζομαι]] διὰ τῶν ἰδίων μου χειρῶν, Λουκ. Ἐνάλ. Διάλ. 6. 1. ΙΙ. ἐγὼ αὐτὸς ἐπιτελῶ ὃ [[βούλομαι]] τελεσθῆναι, ἐγὼ αὐτὸς [[πράττω]] τι ἢ αὐτὸς ἐφίσταμαι παντὶ ἔργῳ, [[μηδὲ]] εὔσχημον αὐτουργεῖν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, περὶ τοῦ Θεοῦ, Ἀριστ. π. κόσμ. 6. 7· καὶ τὴν μαντηίην ἐς [[τέλος]] αὐτουργέει Λουκ. π. Συρ. Θ. 36· αὐτουργῶν τὴν ἐπιβουλὴν Φιλόστρ. 517, κτλ.· ― Παθ., Διονύσ. Παρ’ Εὐσ. ἐν Εὐαγγ. Πρ. 744Ε. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:54, 5 August 2017
English (LSJ)
A to be an αὐτουργός, work with one's own hand, Hierocl. p.63A., Luc.DMar.6.1; of the Creator, to be his own workman, Procl.Theol.Plat.5.17, cf. 18; act directly, Gal.18(1).780; esp.farm one's own land, PTeb.302.29 (i A. D.):—Pass., κτήματα -ούμενα BGU 475a9 (ii A. D.). II c. acc., execute, fulfil of oneself, τὰ ἐπὶ τῆς γῆς Arist.Mu.398a5; τὴν μαντηΐην Luc.Syr.D.36; τὴν ἐπιβουλήν Philostr. VS1.21.4.
German (Pape)
[Seite 403] selbst arbeiten, die Arbeiten selbst, ohne Diener verrichten, Arist. mund. 6, 7; Luc. Dial. mar. 6, 1; Ael. V. H. 7, 5 οἱ αὐτουργοῦντες, die ihr Land selbst bearbeiten; τὴν φιλοσοφίαν, selbst betreiben, Themist. 8, p. 108 b; τὴν μαντηΐην ἐς τέλος, selbst zu Ende führen, Luc. Dea Syr. 36; ἐπιβουλήν Philostr.
Greek (Liddell-Scott)
αὐτουργέω: εἶμαι αὐτουργός, ἐργάζομαι διὰ τῶν ἰδίων μου χειρῶν, Λουκ. Ἐνάλ. Διάλ. 6. 1. ΙΙ. ἐγὼ αὐτὸς ἐπιτελῶ ὃ βούλομαι τελεσθῆναι, ἐγὼ αὐτὸς πράττω τι ἢ αὐτὸς ἐφίσταμαι παντὶ ἔργῳ, μηδὲ εὔσχημον αὐτουργεῖν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, περὶ τοῦ Θεοῦ, Ἀριστ. π. κόσμ. 6. 7· καὶ τὴν μαντηίην ἐς τέλος αὐτουργέει Λουκ. π. Συρ. Θ. 36· αὐτουργῶν τὴν ἐπιβουλὴν Φιλόστρ. 517, κτλ.· ― Παθ., Διονύσ. Παρ’ Εὐσ. ἐν Εὐαγγ. Πρ. 744Ε.
