ἀνέρχομαι

English (LSJ)

(cf. ἄνειμι): aor. -ήλυθον or -ῆλθον:—

   A go up, ἀνελθὼν ἐς σκοπιήν Od.10.97; εἰς τὴν ἀκρόπολιν X.HG2.4.39; ἐπὶ τὴν σκηνήν Arr.Epict.3.22.26; ἐπὶ βῆμα Hdn.1.5.2: abs., mount the tribune, Plu. Aem.31; go up from the coast inland, Od.19.190; come up from the nether world, ἀ. ἐξ Ἀΐδεω Thgn.703; κἀξ Ἅιδου θανὼν πρὸς φῶς ἀ. S.Ph.625; ἐξ Ἅιδου εἰς θεούς Pl.R.521c.    2 of trees, grow up, shoot up, Od.6.163,167; of the sun, rise, A.Ag.658; ἀ. ὠκεανοῖο A.R.3.1230; of water, rise, Arist.Mete.358b32, Heph.Astr.1.23: metaph., ὄλβος ἀ. E.Or.810.    3 go up to a first principle, in argument, ἐπ' ἀρχὴν ἀνελθόντες σκοπεῖν Pl.R.511d.    II go or come back, return, ἂψ or αὖθις ἀ. 11.4.392, Od.1.317.    2 come back to a point, recur to it and say, ἄνελθέ μοι πάλιν τί . . E.Ph.1207, cf. Ion 933; πάλιν ἐπ' ἀρχὴν ἀ. v.l. in Pl.Ti.69a.    3 νόμος . . εἴς σ' ἀνελθὼν εἰ διαφθαρήσεται being brought home to you, E.Hec.802. [In 11.4.392, A.R.1.821, ᾱνερχομένῳ is corrupt.]    III trans., traverse, νειόν Call.Aet.Fr.7.4P.

German (Pape)

[Seite 226] (s. ἔρχομαι), 1) hinaufgehen, emporsteigen, ἐς σκοπιήν, zur Warte, Od. 10, 97; ἐξ Ἅιδου ἐς θεοὺς ἀνελθεῖν Plat. Rep. VII, 521 c; κάτωθεν Ar. Av. 1562; εἰς τὴν ἀκρόπολιν Xen. Hell. 2, 4, 28; auftreten auf der Rednerbühne, Plut. Aem Paul. 31; – aufschießen, vom schlanken Wuchs eines jungen Baumes, Od. 6, 163. 167; von der Sonne, ἡλίου φῶς, Aesch. Ag. 644; vgl. λαμπ τῆρες Ch. 529, wo Valcken. ἀνῇθον corr. – 2) zurückkommen, heimkehren, ll. 6, 187; ἂψ. ἀν. 4, 392; αὺτις ἀν. Od. 1, 317; so Soph. Phil. 621; πάλιν ἐπ' αρχήν Plat. Tim. 69 a; ἄνελθέ μοι πάλιν, erzähle mir wiederum, Eur. Phoen. 1213.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνέρχομαι: (πρβλ. ἄνειμι): ἀόρ. -ήλυθον ἢ -ῆλθον: - ἀναβαίνω, ἀνελθὼν ἐς σκοπιὴν Ὀδ. Κ. 97· εἰς τὴν ἀκρόπολιν Ξεν. Ἑλ. 2. 4, 39· ἐπὶ τὴν σκηνὴν Ἀρρ. Ἐπίκτ. 3. 22, 26· ἐπὶ τὸ βῆμα Ἡρωδιαν. 1. 5· ἐντεῦθεν ἀπολ., ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἐννοίας, ἀναβαίνω τὸ βῆμα, Πλουτ. Αἰμίλ. 31: - ἀναβαίνω ἀπὸ τῆς παραλίας εἰς τὰ μεσόγαια, Ὀδ. Τ. 190: - ἀνέρχομαι ἐκ τοῦ κάτω κόσμου, ἀν. ἐξ Ἀΐδεω Θέογν. 703· κἀξ Ἅιδου θανὼν πρὸς φῶς ἀν. Σοφ. Φ. 624· ἐξ Ἅιδου εἰς θεοὺς Πλάτ. Πολ. 531C. 2) ἐπὶ δένδρων, αὐξάνομαι, «μεγαλώνω», ἀνατρέχω, φοίνικος νέον ἔρνος ἀνερχόμενον ἐνόησα Ὀδ. Ζ. 163, 167: ἐπὶ τοῦ ἡλίου, ἀνατέλλω, Αἰσχύλ. Ἀγ. 658· ἀν. ὠκεανοῖο Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1230: ἐπὶ τοῦ πυρός, ἀναφλέγομαι, ἀναλάμπω, Αἰσχύλ. Χο. 536: ἐπὶ ὕδατος, ἀνυψοῦμαι, πλημμυρῶ, Ἀριστ. Μετεωρ. 2. 3, 32: - μεταφ., ὄλβος ἀν. Εὐρ. Ὀρ. 810. 3) ἐν συζητήσει, ἔρχομαι πάλιν ἐκεῖ ὅθεν ἤρχισα, ἔρχομαι πάλιν εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ ζητήματος, ἐπ’ ἀρχὴν ἀνελθόντες σκοπεῖν Πλάτ. Πολ. 511D. ΙΙ. ὑπάγω ἢ ἔρχομαι ὀπίσω, ἐπανέρχομαι πάλιν, ὑποστρέφω, Ὅμ., ὅστις καὶ ἐπιτείνει αὐτὸ τῇ προσθήκῃ τοῦ ἂψ ἢ τοῦ αὖθις, Ἰλ. Δ. 392, Ὀδ. Α. 317· πρβλ. ἐπανέρχομαι. 2) ἀνατρέχω εἰς τὴν ἀρχὴν καὶ διηγοῦμαι, ἀλλ’ ἄνελθέ μοι πάλιν, τί... «ἀνάδραμε καὶ διήγησαι» (Σχόλ.) Εὐρ. Φοίν. 1207, πρβλ. Ἴωνα 933· πάλιν ἐπ’ ἀρχὴν ἀν. Πλάτ. Τίμ. 69Α. 3) νόμος... εἴς σ’ ἀνελθὼν εἰ διαφθαρήσεται... οὐκ ἔστιν οὐδὲν τῶν ἐν ἀνθρώποις ἴσον, [ὁ θεῖος] νόμος ἀνενεχθεὶς εἰς σὲ (τὸν Ἀγαμέμνονα) ὅπως ἐφαρμόσῃς αὐτόν, ἐὰν διαφθαρῇ... δὲν ὑπάρχει τίποτε ἐκ τῶν ἀνθρωπίνων δίκαιον, Εὐρ. Ἐκ. 802. [Ἐν Ἰλ. Δ. 392 ἂψ ’ᾱνερχομένῳ πρέπει νὰ διορθωθῇ, ἐκ τοῦ Ἑνετικ. χειρογρ. εἰς ἀναερχομένῳ, ὁ Monro ἔχει ἂψ ἂρ’ ἀνερχομένῳ, ἄλλοι δὲ ἂψ οἱ ἀνερχομένῳ, πρβλ. Ζ. 187, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 821].