συγγραφή

English (LSJ)

ἡ,

   A writing or noting down, Hdt.1.93; ἔχει συγγραφήν affords material for writing, Aristid. Or.47(23).3.    II that which is written, writing, book, esp. in prose: history, narrative, ἡ Ἀττικὴ ξ. Th.1.97, cf. Arr.An.6.16.5, Paus.10.19.5, etc.    2 draft decree drawn up by the συγγραφῆς (cf. συγγραφεύς 11), IG12.76.47; also written contract, covenant, bond, Hp.Jusj., Th.5.35, Pl.Lg.953e, IG12(7).67 B76, al. (Amorgos, iv/iii B.C.), PCair.Zen.265.5, 666.6 (iii B.C.), etc.; σ. ναυτικαί bond to secure money lent on bottomry, D.35.27, cf. 32.1,5; so in sg., Id.34.6, 35.1; κατὰ τὰς σ. according to the bond or covenant, Lys.30.17; ἀνδριάντ' ἐκδεδωκὼς κατὰ σ. having contracted for its execution, D.18.122; an architect's specifications, IG22.1665.2, 1668.2(both pl.), 1678.16 (sg.); μὴ κατὰ συγγραφάς Aeschin.1.160; ἐπειδὰν δοκιμασθῇ [τὸ ἔργον] κατὰ τὴν σ. ταύτην Inscr.Délos 502 A 15 (iii B.C.); συγγραφὰς ἔχειν παρ' ἑτέρων to have entered into contracts with others for the execution of paintings, And.4.17; σ. γαμική, μισθώσεως, etc., POxy.1034.6 (ii A.D.), PEnteux.54.3 (iii B.C.), etc.    III a mark in the eye, σ. ὕφαιμος, as definition of αἱμάλωψ, Erot. s.v. οὔρει αἱμαλῶδες.

German (Pape)

[Seite 962] ἡ, das Aufschreiben, Niederschreiben, Her. 1, 93; das Aufgeschriebene, das Schriftwerk, Geschichtswerk, Thuc. 1, 97; Urkunde, τὴν πρᾶξιν πᾶσαν διομολογούμενος ἐν συγγραφῇ, Plat. Legg. XII, 953 e; bes. ein handschriftlicher Contract, Ver-trag, χρόνους προὔθεντο ἄνευ ξυγγραφῆς, Thuc. 5, 35; Schulddocument, Wechsel, συγγραφὰς τίθεσθαι παρὰ τραπεζίτῃ, Dem. 34, 6; ναυτικαί, Bodmereiverträge, 35, 27; – die verdungene Arbeit eines Malers, Andoc. 4, 17, wo es von einem Maler, der sich zu malen weigert. heißt προφάσεις ἀληθεῖς λέγων ὡς οὐκ ἂν δύναιτο ταῦτα πράττειν ἤδη διὰ τὸ συγγραφὰς ἔχειν παρ' ἑτέρων; vgl. Dem. 18, 122, ὥςπερ ἀνδριάντα ἐκδεδωκὼς κατὰ συγγραφήν, εἶτα οὐκ ἔχοντα ἃ προσῆκεν ἐκ τῆς συγγραφῆς, der eine Bildsäule zu machen verdungen und darüber einen schriftlichen Contract aufgenommen hat.

Greek (Liddell-Scott)

συγγρᾰφή: ἡ, τὸ καταγράφειν ἢ σημειοῦσθαι, Ἡρόδ. 1. 93· ἔχει συγγραφήν, παρέχει ὕλην πρὸς συγγραφήν, Ἀριστείδ. 1. 274. ΙΙ. τὸ γεγραμμένον, γράμμα, βιβλίον, μάλιστα ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ: ἱστορία, διήγημα, ἡ Ἀττικὴ ξ. Θουκ. 1. 97, πρβλ. Ἀρρ. Ἀν. 1. 16, 5, Παυσ. 10. 19, 5, κτλ. 2) ἔγγραφος συμφωνία συμβόλαιον, Λατ. syngrapha, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ συνάλλαγμα, Ἱππ. Ὅρκος, Θουκ. 5. 35, κτλ.· συγγ. ναυτικαί, συμβόλαια ἢ ὁμόλογα πρὸς ἐξασφάλισιν τῶν χρημάτων ναυτικοῦ δανείου ἐπὶ ὑποθήκῃ τοῦ πλοίου, Δημ. 932. 3., 882. 7., 883, 16· οὕτω καθ’ ἑνικ. 908. 21., 923. 4· κατὰ τὰς συγγραφάς, κατὰ τὰ συμβόλαια ἢ τὰς συμφωνίας, Λυσί. 184. 38 ἀνδριάντα ἐκδεδωκὼς κατὰ συγγραφήν, διὰ συμβολαίου, Δημ. 268. 10· μὴ κατὰ συγγραφεῖς Αἰσχίν. 23. 3· δοκιμασθῆναι κατὰ τὴν σ. ταύτην Συλλ. Ἐπιγρ. 2266, 15· ξ. ἔχω παρά τινος, ἔχω ἐλθεῖ εἰς συμφωνίας ἐγγράφους πρός τινα περὶ ἐκτελέσεως ζωγραφίας τινός, Ἀνδοκ. 31. 17· πρβλ. συγγράφω IV. 3) ἔγγραφον ἢ συμβόλαιον καθόλου, μαρτυρικόν, κτλ.· διομολογούμενος ἐν συγγραφῇ καὶ ἐναντίον μαρτύρων Πλάτ. Νόμ. 953Ε.