ἄδαιτος: Difference between revisions
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
(6_15) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἄδαιτος''': -ον, (δαίνυμαι) ὁ μὴ ὢν [[κατάλληλος]] εἰς βρῶσιν, [[θυσία]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 151. | |lstext='''ἄδαιτος''': -ον, (δαίνυμαι) ὁ μὴ ὢν [[κατάλληλος]] εἰς βρῶσιν, [[θυσία]], Αἰσχύλ. Ἀγ. 151. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qu’on ne doit pas manger.<br />'''Étymologie:''' ἀ, δαίνυμαι. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:27, 9 August 2017
English (LSJ)
ον, (δαίνυμαι)
A of which none might eat, θυσία A Ag.151.
German (Pape)
[Seite 31] θυσία, nicht zu essen, Aesch. Ag. 147.
Greek (Liddell-Scott)
ἄδαιτος: -ον, (δαίνυμαι) ὁ μὴ ὢν κατάλληλος εἰς βρῶσιν, θυσία, Αἰσχύλ. Ἀγ. 151.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qu’on ne doit pas manger.
Étymologie: ἀ, δαίνυμαι.
