θυώδης: Difference between revisions
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
(6_7) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''θυώδης''': -ες, ([[θύος]], ὄδωδα, πρβλ. [[εὐώδης]], δυσώδης): - ἔχω τὴν εὐωδίαν θυμιάματος, [[εὐώδης]], [[ἀρωματικός]], εἵματα... θυώδεα Ὀδ. Ε. 264˙ θαλάμοιο θυωδέος Δ. 121˙ βωμὸς Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 87˙ νηὸς Ὕμν. εἰς Ἀφροδ. 58, Θεόκρ. 17. 123˙ [[Οὔλυμπος]] Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 322˙ [[λίβανος]] Ἐμπεδ. 422˙ καπνὸς Εὐρ. Ἀνδρ. 1025. ΙΙ. ([[θύον]], [[εἶδος]]) ὡς τὸ [[δένδρον]] [[θύον]], Θεόφρ. Ι. Φ. 3. 15, 3., 5. 4, 2. | |lstext='''θυώδης''': -ες, ([[θύος]], ὄδωδα, πρβλ. [[εὐώδης]], δυσώδης): - ἔχω τὴν εὐωδίαν θυμιάματος, [[εὐώδης]], [[ἀρωματικός]], εἵματα... θυώδεα Ὀδ. Ε. 264˙ θαλάμοιο θυωδέος Δ. 121˙ βωμὸς Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 87˙ νηὸς Ὕμν. εἰς Ἀφροδ. 58, Θεόκρ. 17. 123˙ [[Οὔλυμπος]] Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 322˙ [[λίβανος]] Ἐμπεδ. 422˙ καπνὸς Εὐρ. Ἀνδρ. 1025. ΙΙ. ([[θύον]], [[εἶδος]]) ὡς τὸ [[δένδρον]] [[θύον]], Θεόφρ. Ι. Φ. 3. 15, 3., 5. 4, 2. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ης, ες :<br />qui a une odeur d’encens ; parfumé, odorant.<br />'''Étymologie:''' [[θύος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:24, 9 August 2017
English (LSJ)
ες, (θύος, ὄδ-ωδα, cf. εὐώδης, δυσώδης)
A smelling of incense, fragrant, εἵματα . . θυώδεα Od.5.264; θαλάμοιο θυώδεος 4.121; βωμός h.Ap.87; νηός h.Ven.59; ναοί Theoc.17.123; Οὔλυμπος h.Merc.322; λίβανος Emp.128.6; καπνός E.Andr.1026 (lyr.): Comp. -έστερος, τέρμινθος Thphr.HP3.15.3. II (θύον 1) belonging to the tree θύον, ib. 5.4.2.
German (Pape)
[Seite 1229] ες, weihrauchartig, wohlduftend; εἵματα Od. 5, 264. 21, 52; θάλαμος 4, 121; λίβανος Empedocl. bei Ath. XII, 510 d; Sp., ναός Theocr. 17, 123. – Bei Theophr. = dem θύον ähnlich.
Greek (Liddell-Scott)
θυώδης: -ες, (θύος, ὄδωδα, πρβλ. εὐώδης, δυσώδης): - ἔχω τὴν εὐωδίαν θυμιάματος, εὐώδης, ἀρωματικός, εἵματα... θυώδεα Ὀδ. Ε. 264˙ θαλάμοιο θυωδέος Δ. 121˙ βωμὸς Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 87˙ νηὸς Ὕμν. εἰς Ἀφροδ. 58, Θεόκρ. 17. 123˙ Οὔλυμπος Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 322˙ λίβανος Ἐμπεδ. 422˙ καπνὸς Εὐρ. Ἀνδρ. 1025. ΙΙ. (θύον, εἶδος) ὡς τὸ δένδρον θύον, Θεόφρ. Ι. Φ. 3. 15, 3., 5. 4, 2.
French (Bailly abrégé)
ης, ες :
qui a une odeur d’encens ; parfumé, odorant.
Étymologie: θύος.
