ἐγχρονίζω: Difference between revisions
κατὰ τὸν δεύτερον, φασί, πλοῦν τὰ ἐλάχιστα ληπτέον τῶν κακῶν → we must as second best, as people say, take the least of the evils
(6_13b) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐγχρονίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ῐῶ: - [[χρονίζω]], χρονοτριβῶ, ἀργοπορῶ, [[βραδύνω]], Θουκ. 3. 27· περὶ τόπον Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 392· ἐγχρονίσας, χρονοτριβήσας, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 815. 7· ἐγχρ. πρὸς τὸν γάμον Ἀριστ. Ρητ. 3. 10, 7· τινί, ἔν τινι, Πολύβ. 15. 36, 6, ἐν τόπῳ Δίων Κ. 44. 46: - οὕτω καὶ ἐν τῷ παθ., Πλάτ. Ἐπιστ. 362 Α. ΙΙ. καθίσταμαι [[χρόνιος]], ἐγχρονίζει τὸ [[ἐμπύημα]] Ἱππ. Προγν. 42. 35: [[οὕτως]] ἐν τῷ παθ. ἐγχρονισθὲν τὸ [[νόσημα]] Πλάτ. Γοργ. 480Α, πρβλ. Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 7. 7, 1. | |lstext='''ἐγχρονίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ῐῶ: - [[χρονίζω]], χρονοτριβῶ, ἀργοπορῶ, [[βραδύνω]], Θουκ. 3. 27· περὶ τόπον Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 392· ἐγχρονίσας, χρονοτριβήσας, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 815. 7· ἐγχρ. πρὸς τὸν γάμον Ἀριστ. Ρητ. 3. 10, 7· τινί, ἔν τινι, Πολύβ. 15. 36, 6, ἐν τόπῳ Δίων Κ. 44. 46: - οὕτω καὶ ἐν τῷ παθ., Πλάτ. Ἐπιστ. 362 Α. ΙΙ. καθίσταμαι [[χρόνιος]], ἐγχρονίζει τὸ [[ἐμπύημα]] Ἱππ. Προγν. 42. 35: [[οὕτως]] ἐν τῷ παθ. ἐγχρονισθὲν τὸ [[νόσημα]] Πλάτ. Γοργ. 480Α, πρβλ. Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 7. 7, 1. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>impf.</i> ἐνεχρόνιζον, <i>f.</i> ἐγχρονίσω, <i>f. att.</i> ἐγχρονιῶ;<br />passer le temps à <i>ou</i> dans ; tarder.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[χρόνος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:28, 9 August 2017
English (LSJ)
A to be long about a thing, delay, Th.3.27; περὶ ὑποχόνδριον Hp.Acut.50; ἐγχρονίσας after long delay, Epigr.Gr.815.7; ἐ. πρὸς τὸν γάμον Arist.Rh.1411a19; εἰς καιρόν Phld.Lib.p.13 O.; τινί in a thing, Plb.15.36.6; ἐν τόπῳ D.C.44.46:—Pass., Pl.Ep.362a. II become chronic, ἐγχρονίζει τὰ ἐμπυήματα Hp.Prog.17; ἐγχρονίζον ἔθος Ph.2.203; continue in, τῷ καταστήματι Procl.Par.Ptol.51:—Pass., ἐγχρονισθὲν τὸ νόσημα Pl.Grg.480b, cf. Arist.HA586a18. III Act., c. acc. pers., waste a person's time, Vett.Val.150.10.
German (Pape)
[Seite 714] die Zeit wobei zubringen; τινί, Pol. 15, 36, 6; ἔν τινι, D. Cass. 42, 9, öfter; übh. zögern, zaudern, Thuc. 3, 27; πρὸς τὸν γάμον Arist. rhet. 3, 10; – Pol. 33, 14, 2 u. A. Dah. verjähren, einwurzeln, Philo, wie Plat. Gorg. 480 a das pass. braucht, ὅπως μὴ ἐγχρονισθὲν τὸ νόσημα τὴν ψυχὴν ἀνίατον ποιήσει; vgl. Arist. H. A. 7, 7 u. D. Sic. 3, 46.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγχρονίζω: μέλλ. Ἀττ. -ῐῶ: - χρονίζω, χρονοτριβῶ, ἀργοπορῶ, βραδύνω, Θουκ. 3. 27· περὶ τόπον Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 392· ἐγχρονίσας, χρονοτριβήσας, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 815. 7· ἐγχρ. πρὸς τὸν γάμον Ἀριστ. Ρητ. 3. 10, 7· τινί, ἔν τινι, Πολύβ. 15. 36, 6, ἐν τόπῳ Δίων Κ. 44. 46: - οὕτω καὶ ἐν τῷ παθ., Πλάτ. Ἐπιστ. 362 Α. ΙΙ. καθίσταμαι χρόνιος, ἐγχρονίζει τὸ ἐμπύημα Ἱππ. Προγν. 42. 35: οὕτως ἐν τῷ παθ. ἐγχρονισθὲν τὸ νόσημα Πλάτ. Γοργ. 480Α, πρβλ. Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 7. 7, 1.
French (Bailly abrégé)
impf. ἐνεχρόνιζον, f. ἐγχρονίσω, f. att. ἐγχρονιῶ;
passer le temps à ou dans ; tarder.
Étymologie: ἐν, χρόνος.
