πεντάτευχος: Difference between revisions

From LSJ

κρατίστην εἶναι δημοκρατίαν τὴν μήτε πλουσίους ἄγαν μήτε πένητας ἔχουσαν πολίτας → the best democracy is that in which the citizens are neither very rich nor very poor (Thales/Plutarch)

Source
(6_18)
(31)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''πεντάτευχος''': -ον, ὁ συνιστάμενος ἐκ [[πέντε]] τευχῶν [[ἤτοι]] [[πέντε]] βιβλίων· ὡς οὐσιαστ., ἡ [[πεντάτευχος]] (ἐξυπ. [[βίβλος]]), τὰ [[πέντε]] βιβλία τοῦ Μωϋσέως, Πτολεμ. Γνωστ. 1284Β, Ὠριγέν. ΙΙΙ, 933Β (Ι, 632C). ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρήσεις σ. 372.
|lstext='''πεντάτευχος''': -ον, ὁ συνιστάμενος ἐκ [[πέντε]] τευχῶν [[ἤτοι]] [[πέντε]] βιβλίων· ὡς οὐσιαστ., ἡ [[πεντάτευχος]] (ἐξυπ. [[βίβλος]]), τὰ [[πέντε]] βιβλία τοῦ Μωϋσέως, Πτολεμ. Γνωστ. 1284Β, Ὠριγέν. ΙΙΙ, 933Β (Ι, 632C). ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρήσεις σ. 372.
}}
{{grml
|mltxt=-η, -ο / [[πεντάτευχος]], -ον, ΝΑ<br /><b>1.</b> αυτός που αποτελείται από [[πέντε]] τεύχη ή βιβλία<br /><b>2.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>η Πεντάτευχος</i><br />(με περιληπτ. σημ.) [[ονομασία]] τών [[πέντε]] πρώτων βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης, [[δηλαδή]] της Γενέσεως, της Εξόδου, τών Αριθμών, του Λευιτικού και του Δευτερονομίου, που [[κατά]] την ιουδαϊκή και την χριστιανική [[παράδοση]] θεωρούνται [[έργο]] του Μωυσή.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πεντα</i>- <span style="color: red;">+</span> [[τεῦχος]] (<b>πρβλ.</b> [[επτά]]-<i>τευχος</i>].
}}
}}

Revision as of 12:16, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πεντάτευχος Medium diacritics: πεντάτευχος Low diacritics: πεντάτευχος Capitals: ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟΣ
Transliteration A: pentáteuchos Transliteration B: pentateuchos Transliteration C: pentatefchos Beta Code: penta/teuxos

English (LSJ)

ὁ,

   A the Pentateuch, Isid.Etym.6.2.1,2, Gloss.

German (Pape)

[Seite 557] aus fünf Büchern in einem Bande bestehend, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

πεντάτευχος: -ον, ὁ συνιστάμενος ἐκ πέντε τευχῶν ἤτοι πέντε βιβλίων· ὡς οὐσιαστ., ἡ πεντάτευχος (ἐξυπ. βίβλος), τὰ πέντε βιβλία τοῦ Μωϋσέως, Πτολεμ. Γνωστ. 1284Β, Ὠριγέν. ΙΙΙ, 933Β (Ι, 632C). ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρήσεις σ. 372.

Greek Monolingual

-η, -ο / πεντάτευχος, -ον, ΝΑ
1. αυτός που αποτελείται από πέντε τεύχη ή βιβλία
2. το θηλ. ως ουσ. η Πεντάτευχος
(με περιληπτ. σημ.) ονομασία τών πέντε πρώτων βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης, δηλαδή της Γενέσεως, της Εξόδου, τών Αριθμών, του Λευιτικού και του Δευτερονομίου, που κατά την ιουδαϊκή και την χριστιανική παράδοση θεωρούνται έργο του Μωυσή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντα- + τεῦχος (πρβλ. επτά-τευχος].