ἐπίβαθρον

English (LSJ)

τό,

   A fare of an ἐπιβάτης, passenger's fare, καὶ δέ κεν ἄλλ' ἐ . . . δοίην Od.15.449, cf. D.S.1.96; so of Charon's fare, νεὼς Ἀχεροντείας ἐ. Call.Fr.110: generally, rent, payment for anything, γῆς Plu.2.727f; toll, Call.Del.22 (pl.).    II. τὰ ἐ., of a sacrifice, regarded as a fare paid on embarking, A.R.1.421.    III. ἐ. ὀρνίθων roosting-place, perch, AP9.661 (Jul.); ἐ. ἀοιδῆς stool for a singer, ib.140 (Claud.), cf. PLond.1821.283.    2. = foreg. 1, PSI2.171.27 (pl., dub., ii B.C.).

German (Pape)

[Seite 927] τό, das Fährgeld, welches der ἐπιβάτης auf dem Schiffe giebt, Od. 15, 448, wie δέξο θυηλήν, ἥν τοι τῆσδ' ἐπίβαθρα χάριν προτεθεί μεθα νηός, zum Dank, Opfer beim Einsteigen, Ap. Rh. 1, 420; D. Sic. 1, 96; Plut. Symp. 8, 7, 3 sagt vom Storch, ἐπίβαθρον τῆς γῆς δίδωσι, Lohn dafür, daß er die Erde (od. das Dach) betritt; Miethgeld, vgl. Call. Del. 22. – Aber ἐπίβαθρον ὀρνίθων, Iul. Aeg. 37 (IX, 661), worauf die Vögel sitzen.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίβαθρον: τό, τὸ ναῦλον ἐπιβάτου, ναῦλον, Λατ. naulum, καὶ δέ κεν ἄλλ’ ἐπίβαθρον… δοίην Ὀδ. Ο. 449· καθόλου, ἐνοίκιον, μισθός, πληρωμὴ διά τι, γῆς Πλούτ. 2. 727F, πρβλ. Spanh. Καλλ. εἰς Δῆλ. 22· πρβλ. Εὐστ. Σχόλ. εἰς Ὀδ. Ο. 448 καὶ Ἡσύχ. ἐν λέξει. ΙΙ. τὰ ἐπίβαθρα (ἐξυπ. ἱερά), ἐπιβατήρια ἱερά, θυσίαι κατὰ τὴν ἐπιβίβασιν εἰς πλοῖον, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 421. ΙΙΙ. ἐπίβαθρον ὀρνίθων, μέρος ἔνθα ἀναβαίνουσι καὶ κοιμῶνται ἢ «κουρνιάζουν» τὰ πτηνά, τοῦτο δὲ συνήθως εἶναι κλάδος δένδρου, Ἀνθ. Π. 9. 661.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
prix du passage sur un vaisseau ; en gén. droit qu’on acquitte pour séjourner qqe part.
Étymologie: ἐπιβαίνω.