ἀντιτίθημι

English (LSJ)

(pres. part.

   A -τιθοῦντας Ps.-Callisth.1.29), set against or so as to oppose, θαλασσαίαισι δίναις ἀντιθέντα μένος στάλας Simon.57 (dub.).    b set against so as to balance, contrast, or compare, τὠυτὸ ἀντιθήσω ἐκείνῳ Hdt.1.207, cf. 8.66; δύο γὰρ ἀντίθες δυοῖν E.Or.551: also c. gen., ἀ. τὴν Ἀθηναίων ἐκ πολλοῦ ἐμπειρίαν τῆς σφετέρας ἐξ ὀλίγου μελέτης Th.2.85, cf. 3.56: with a Prep., ἀ. τι πρός τι D.21.175:— Pass., to be contrasted, τινί or πρός τι, Pl.Sph.257d,258e.    2 ἀ. τινί τινα match one against the other in battle, ἴσους ἴσοισι . . ἀντιθείς E.Ph. 750, cf. Ar.Eq.353:—Pass., to be matched one against another, of counteracting tendencies, Hdt.4.50; of opposing motives, Id.8.83.    3 retort, rejoin, ἀντίθες παρρησίᾳ ὅπως . . E.El.1049; ἀντιθεῖσ' ἀμείψομαι Id.Tr.917; ἀ. ὅτι . . Th.6.18.    4 intr., oppose, resist, πρὸς τὸν Δία Arr.Epict.3.24.24, etc.    II place or deposit in return, ἀντιθέντας ἐν ναοῖς ἢ χαλκὸν ἢ . . E.Hipp.620, cf. X.Mem.3.14.1; ἀ. τί τινος give one thing for another, τήν ἐνθάδ' Αὖλιν ἀντιθεῖσα τῆς ἐκεῖ E. IT358.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντιτίθημι: μέλλ. -θήσω, τίθημί τι ἔμπροσθεν ἢ ἐναντίον τινός, ἀντιτάσσω, θαλασσαίαισι δίναις ἀντιθέντα (κατὰ Bergk ἀντία θέντα) μένος στάλας Σιμων. 57 (10). β) τίθημί τι ἀπέναντι ἄλλου πρὸς παραβολὴν καὶ σύγκρισιν, ἀντιπαραβάλλω, τωὐτὸ ἐκείνῳ ἀντιθήσω Ἡρόδ. 1. 207, πρβλ. 8. 66· δύο γὰρ ἀντίθες δυοῖν Εὐρ. Ὀρ. 551· ὡσαύτως μετὰ γεν., τὴν Ἀθηναίων ἐκ πολλοῦ ἐμπειρίαν τῆς σφετέρας δι’ ὀλίγου μελέτης Θουκ. 2. 85, πρβλ. 3. 56· μετὰ προθ., ἀντ. τι πρός τι Δημ. 571. 13: -Παθ., ἀντιπαραβάλλομαι, συγκρίνομαι, τινὶ ἢ πρός τι Πλάτ. Σοφ. 257Ε. 2) ἀντ. τινί τινα, ἀντιτάσσω ὡς ἰσοπάλους τὸν ἕνα ἐναντίον τοῦ ἄλλου ἐν μάχῃ· (ὡς τὸ ξυνίημι παρ’ Ὁμ.), Λατ. committere, ἴσους ἴσοιμι... ἀντιθεὶς Εὐρ. Φοίν. 750· πρβλ. Ἀριστοφ. Ἱππ. 353: - Παθ., εἶμαι τεταγμένος ὡς ἰσόπαλος ἐναντίον ἑτέρου, Ἡρόδ. 4. 50., 8. 33. 3) ἀποκρίνομαι, ἀντιλέγω, κἀντίθες παρρησίᾳ, ὅπως τέθνηκε σὸς πατὴρ οὐκ ἐνδίκως Εὐρ. Ἠλ. 1049· ἀντιθεῖσ’ ἀμείψομαι αὐτ. Τρῳ. 917· ἀντ. ὅτι ..., Θουκ. 6. 18. 4) ἀμετάβ., ἀνθίσταμαι, ἐναντιοῦμαι, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 3. 24, 24, κτλ. ΙΙ. τίθημί τι ὡς τίμημα πράγματός τινος, ὡς ἀντίτιμον, ἀλλ’ ἀντιθέντας σοῖσιν ἐν ναοῖς βροτοὺς ἢ χρυσὸν ἢ σίδηρον ... παίδων πρίασθαι σπέρμα, τοῦ τιμήματος τῆς ἀξίας ἕκαστον Εὐρ. Ἱππ. 620, πρβλ. Ξεν. Ἀπομν. 3. 14, 1· τίθημί τι ἀντ’ ἐμαυτοῦ, ἄν ποτε (τὴν χρυσόκερων ἔλαφον) Ταϋγέτα ἀντιθεῖσ’ Ὀρθωσίᾳ ἔγραψεν ἱράν, ἥν ποτε ἡ Ταϋγέτη θεῖσα ἀνθ’ ἑαυτῆς ἀφιέρωσεν εἰς τὴν Ἄρτεμιν, Πινδ. Ο. 3. 54· ἀντ. τί τινος, πρᾶγμά τι ἀντὶ ἑτέρου, τὴν ἐνθάδ’ Αὖλιν ἀντιθεῖσα τῆς ἐκεῖ Εὐρ. Ι. Τ. 358.

French (Bailly abrégé)

f. ἀντιθήσω, etc.
I. placer en face, d’où
1 intr. s’opposer à, résister à;
2 tr. rapprocher, comparer : τί τινι, τί τινος une chose avec une autre;
II. mettre à la place de, d’où
1 donner en retour, en récompense, en compensation : τι qch ; Pass. se compenser, se faire équilibre;
2 substituer : τί τινος une chose à une autre.
Étymologie: ἀντί, τίθημι.