ἀποκαλύπτω

English (LSJ)

aor. 2 Pass.

   A -καλύφην CPR1.239.5 (iii A.D.), etc.:—uncover, τὴν κεφαλήν Hdt.1.119; τὰ στήθη Pl.Prt.352a:—in Pass., of land left cultivable by the Nile (cf. ἀποκάλυφος—, ἀρούρας β ἀποκαλυφείσης . . αἰγιαλοῦ PIand.27.12, cf. 27.60 (i/ii A.D.):—Med., ἀποκαλύπτεσθαι τὴν κεφαλήν Plu. Crass.6.    2 disclose, reveal, τόδε τῆς διανοίας Pl.Prt.352a; τὴντῆς ῥητορικῆς δύναμιν Id.Grg.455d, cf. 460a:—Med., reveal one's whole mind, Plu.Alex.55,2.880e:—in Pass., LXX1 Ki.2.27, al.; ἀποκαλύπτεσθαι πρός τι letone's designs upon a thing become known, D.S.17.62, 18.23:—Pass., to be made known, Ev.Matt.10.26, etc.; of persons, 2 Ep.Thess.2.3,6,8, etc.; λόγοι ἀποκεκαλυμμένοι naked, i.e. shameless, words, Ps.-Plu.Vit.Hom.214.    3 unmask, τινά Luc.Cat.26, Vit.Auct.23.    II of the epiglottis, raise, Arist. de An.422a2 (Pass.).

German (Pape)

[Seite 305] enthüllen, entblößen, τὰ στήθη Plat. Prot. 352 a; med., sich entblößen, Plut. Cor. 23; τὴν κεφαλήν Crass. 6. Häufig übertr., eröffnen, kund machen, τὴν τῆς ῥητορικῆς δύναμιν Plat. Gorg. 455 d; vgl. 460 a. Auch im med., πρός τι, seine Absicht auf etwas kund geben; so φανερῶς ἀπεκαλύψατο πρὸς τὸν πόλεμον, πρὸς τὴν ἐπιβολήν D. Sic. 17, 62. 18, 23; ἀποκεκαλυμμένοι λόγοι, unverschleiert, obscön (Plut.) vit. Hom. 214.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποκᾰλύπτω: μέλλ. -ψω, «ξεσκεπάζω», τὴν κεφαλὴν κτλ. Ἡρόδ. 1. 119· τὰ στήθη Πλάτ. Πρωτ. 352Α: - Μέσ., ἀποκαλύπτεσθαι τὴν κεφαλὴν Πλουτ. Κράσσ. β. 2) ἀποκαλύπτω, φανερώνω, τόδε τῆς διανοίας Πλάτ. Πρωτ. 352Α· τῆν τῆς ῥητορικῆς δύναμιν ὁ αὐτ. Γοργ. 455D, πρβλ. 460Α: - Μέσ., φανερώνω πᾶν ὅ,τι ἐν νῷ ἔχω, Πλουτ. Ἀλέξ. 55, 2., 880Ε, πρβλ. Εὐαγγ. κ. Λουκ. β΄, 35, κτλ.· ἀποκαλύπτεσθαι πρός τι, κάμνω γνωστά τὰ σχέδιά μου περί τινος πράγματος, Διόδ. 17. 62., 18. 23: - Παθ., φανεροῦμαι, κατάδηλος γίνομαι, Εὐαγγ. κ. Ματθ. ι΄, 26, κτλ. ἐπὶ προσώπων, Ἐπιστ. πρὸς Θεσσ. Β΄, β΄, 3, 6, 8, κτλ.: ὡσαύτως, λόγοι ἀποκεκαλυμμένοι, γυμνοί, ὅ ἐ. ἀναιδεῖς λόγοι, Πλουτ. Βίος Ὁμ. 214. ΙΙ. ἐπὶ καλύμματος, μετακινῶ, ἀφαιρῶ, Ἀριστ. Περὶ Ψυχ. 2. 9, 13, ἐν τῷ παθ.

French (Bailly abrégé)

découvrir (la tête, la poitrine, etc.) ; fig. en parl. de pers. ἀπ. τινα dévoiler ou démasquer qqn, càd le forcer à parler, ou le faire connaître dans tout son jour ; en mauv. part ἀποκεκαλυμμένοι λόγοι PLUT discours indécents;
Moy. ἀποκαλύπτομαι;
1 tr. découvrir (une partie de son corps) : τὴν κεφαλήν PLUT se découvrir la tête;
2 intr. se dévoiler, càd montrer ses dispositions ou son caractère au grand jour ; ἀπ. πρός τινα PLUT montrer sa mauvaise humeur contre qqn.
Étymologie: ἀπό, καλύπτω.

Spanish (DGE)

• Morfología: [aor. pas. part. ἀποκ[αλ] υφείσης PIand.27.12]
I tr., en v. act.
1 c. ac. de realidades físicas descubrir (τὴν κεφαλήν) Hdt.1.119, cf. Arist.HA 631^a6, τὰ στήθη Pl.Prt.352a, τὰ ὅπλα I.BI 5.350
•destapar, levantar βίᾳ τὴν περιβολήν Nic.Dam.Vit.Caes.69
•poner al descubierto en v. pas. ἀρούρας ιβʹ ἀποκ[αλ] υφείσης ... αἰγιαλοῦ de la tierra cultivable al bajar el nivel del Nilo PIand.27.12, cf. 27.6 (I/II d.C.)
•dud. en CPHerm.45.6, PRoss.Georg.2.42.2.12 (cf. ἀποκάλυφος).
2 c. ac. de abstr. descubrir, revelar, manifestar τόδε τῆς διανοίας Pl.Prt.352a, τὴν τῆς ῥητορικῆς δύναμιν Pl.Grg.455d, ἀποκαλύψας τῆς ῥητορικῆς εἰπὲ τίς ποθ' ἡ δύναμίς ἐστιν Pl.Grg.460a, τὴν δωροδοκίαν I.AI 14.406, ἀπεκάλυψε διὰ τοῦ ἀγαπητοῦ παιδός (sc. μεγάλην καὶ ἄφραστον ἔννοιαν) reveló por medio de su amado hijo (sus grandes e inefables designios), Ep.Diog.8.11, τὴν μοχθηρίαν Plu.2.82a
•en v. pas. οὐδὲν γάρ ἐστιν κεκαλυμμένον ὃ οὐκ ἀποκαλυφθήσεται Eu.Matt.10.26, ἀπεκαλύφθη ἡ βουλὴ αὐτοῦ LXX 1Ma.7.31, λόγοι ἀποκεκαλυμμένοι palabras desvergonzadas Plu.Vit.Hom.214.
3 c. ac. de pers. desenmascarar, descubrir τὸν ἄνδρα Luc.Cat.26, αὐτόν Luc.Vit.Auct.23
•en v. pas. quedar al descubierto, en evidencia ἐὰν μὴ ... καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀνομίας 2Ep.Thess.2.3, καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος 2Ep.Thess.2.8.
II intr. en v. med.
1 en sent. físico descubrirse ἀποκαλύπτεσθαι τὴν κεφαλήν Plu.Crass.6, Cor.23
•abs. aparecerse, mostrarse ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτεται Eu.Luc.17.30, cf. LXX 1Re.2.27
•de actitudes o pensamiento revelarse, manifestarse Εὐριπίδης ὁ τραγῳδοποιὸς ἀποκαλύψασθαι ... οὐκ ἠθέλησε Eurípides el trágico no quiso manifestar su actitud Plu.2.880e, cf. Alex.55, Numen.26.96, πρὸς τὸν πόλεμον D.S.17.62.
2 de una membrana retirarse Arist.de An.422^a2.