εὔλοφος: Difference between revisions

From LSJ
Cicero, Tusculanarum Disputationum, I.45.109
(Bailly1_2)
(15)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />qui a une belle aigrette.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[λόφος]].
|btext=ος, ον :<br />qui a une belle aigrette.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[λόφος]].
}}
{{grml
|mltxt=-η, -ο (ΑΜ [[εὔλοφος]], -ον)<br />αυτός που έχει [[ωραίο]] [[λοφίο]] («[[εὔλοφος]] κυνῆ», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />αυτός που υπομένει καλά τον [[ζυγό]], ο [[ισχυρός]], ο [[υπομονετικός]] («[[εὔλοφος]] [[αὐχήν]]», Δαμάσκ.). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εὐλόφως</i> (ΑΜ)<br /><b>1.</b> υπομονετικά<br /><b>2.</b> γενναία («ὁ δὲ πρὸς τοὺς ἐπαναστάτας εὐλόφως ἀγωνισάμενος, ἐπέδειξεν ἀληθῆ [[ὄντα]] τὸν λόγον», λεξ. [[Σούδα]]).
}}
}}

Revision as of 07:14, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὔλοφος Medium diacritics: εὔλοφος Low diacritics: εύλοφος Capitals: ΕΥΛΟΦΟΣ
Transliteration A: eúlophos Transliteration B: eulophos Transliteration C: eylofos Beta Code: eu)/lofos

English (LSJ)

ον,

   A well-plumed, κυνῆ S.Aj. 1286, cf.Fr.341; κράνος Hld. 7.5.    II taking the yoke well, strong, patient, opp. δύσλοφος, νῶτον Lyc.776; αὐχήν Dam. Isid.89. Adv. -φως, ὑποφέρειν τι Phld.Mort. 35; φέρειν Dam.Isid.190, Eust.1653.6; ἀγωνίζεσθαι Anon. ap. Suid.

German (Pape)

[Seite 1079] 11 mit schönem Helmbusch, κυνῆ Soph. Ai. 1256; σφήκωμα frg. 314; κράνος Hel. 7, 5. – 2) mit gutem, geduldigem Nacken, gehorsam, νῶτος Lycophr. 776; εὐλόφως φέρειν, Soph.; mit starkem Nacken, αὐχήν, VLL.; so εὐλόφως ἀγωνίζεσθαι, Suid.

Greek (Liddell-Scott)

εὔλοφος: -ον, ἔχων ὡραῖον λόφον, κυνῆ Σοφ. Αἴ. 1286, πρβλ. σφήκωμα καὶ ἴδε Ἡλιόδ. 7. 5. ΙΙ. ὁ αἴρων τὸν ζυγόν καλῶς, ἰσχυρός, ὑπομονητικός, ἀντίθετ. τῷ δύσλοφος, αὐχὴν Ἀνώνυμ. παρὰ Σουΐδ.· νῶτον Λυσ. 776. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «εὔλοφος· ῥᾴδιος, εὐχερής·» ― Ἐπίρρ. εὐλόφως φέρειν Εὐστ. 1653. 6, πρβλ. εὔλογος ΙΙ· «εὐλόφως, γενναίως» Σουΐδ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui a une belle aigrette.
Étymologie: εὖ, λόφος.

Greek Monolingual

-η, -ο (ΑΜ εὔλοφος, -ον)
αυτός που έχει ωραίο λοφίοεὔλοφος κυνῆ», Σοφ.)
μσν.-αρχ.
αυτός που υπομένει καλά τον ζυγό, ο ισχυρός, ο υπομονετικόςεὔλοφος αὐχήν», Δαμάσκ.).
επίρρ...
εὐλόφως (ΑΜ)
1. υπομονετικά
2. γενναία («ὁ δὲ πρὸς τοὺς ἐπαναστάτας εὐλόφως ἀγωνισάμενος, ἐπέδειξεν ἀληθῆ ὄντα τὸν λόγον», λεξ. Σούδα).