ἀντήλιος

English (LSJ)

ον, (ἀντί, ἥλιος)

   A opposite the sun, i.e. looking east, S.Aj. 805, E.Ion1550; δαίμονες ἀντήλιοι statues of gods which stood in the sun before the house-door, A.Ag.519, cf. E.Fr.538.    2 of the moon, reflecting the sun's rays, AB403 (ἀνθ-), cf. Suid.: hence metaph., imitation, reflection, Theopomp.Hist.367 (ἀνθ-).    II ἀντήλια, τά, = παρήλια, parhelia, Suid., cf. Men.511.    2 screens or parasols, Eust.1281.3; also, blinkers on horses' bridles, Poll.10.54 (ἀνθ-), Eust.1562.39.—The Ion. form ἀντήλιος is always used in Trag.; ἀνθήλιος first in Theopomp. l.c., cf. Ph.1.656, Placit.3.6.

German (Pape)

[Seite 248] (ἥλιος), eigtl. ion., aber von Phryn. für besser attisch erkl. als ἀνθήλιος, welches erst bei Sp. gebräuchlich ist, 1) der Sonne gegenüber liegend, gegen Morgen, ἀγκῶνες Soph. Ai. 792; – der Sonne ausgesetzt, δαίμονες Aesch. Ag. 505, Götterbilder, die vor der Hausthür im Freien standen; bei Tertullian: ostiorum praesides. – 2) der Sonne gleich, πρόσωπον Eur. Ion. 1550. – 3) ἀντήλια = παρήλια, Nebensonnen, B. A. 411; Plut. plac. phil. 3, 6 ἀνθήλιοι.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντήλιος: -ον, (ἀντί, ἥλιος) πρὸς ἥλιον βλέπων, δηλ. ἐστραμμένος πρὸς ἀνατολάς, ἀνατολικός, οἱ δ’ ἑσπέρους ἀγκῶνας, οἱ δ’ ἀντηλίους ζητεῖτ’ Σοφ. Αἴ. 805· πρβλ. πρόσειλος: σεμνοί τε θᾶκοι, δαίμονές τ’ ἀντήλιοι, ἀγάλματα θεῶν πρὸ τῶν πυλῶν ἱδρυμένα, Αἰσχύλ. Ἀγ. 519 Ἀποσπ. 542· πρβλ. Ἡσύχ. ΙΙ. ὅμοιος τῷ ἡλίῳ, ἐσχηματίσθη δὲ ὡς τὸ ἀντίθετος, ὁ αὐτ. Ἴων 1550. - «ἀντήλιος· ὁ ἴσος καὶ ὅμοιος ἡλίῳ φαινόμενος» Ἡσύχ. ΙΙΙ. ἀντήλια = παρήλια, parhelia, Σουΐδ., πρβλ. Μένανδ. ἐν «Χαλκείοι»1· «ἀντήλιος, ἡ ἀντανακλωμένη ὑπὸ τοῦ ἡλίου αὐγὴ» Α. Β. 411, κοινῶς «ἀντηλιά»: - προσέτι ἀνθήλιοι Πλούτ. 2. 894F. 2) σκιάδια πρὸς φύλαξιν ἀπὸ τοῦ ἡλίου, ἀντήλια τὰ προβεβλημένα... προσώπων τοῖς ἡλιαζομένοις Εὐστ. 1281. 3· ἀνθήλια ἢ ἀντήλια, τὰ ἑκατέρωθεν τῶν ὀφθαλμῶν τῶν ἵππων τιθέμενα δερμάτινα σκιάδια ὅπως μὴ βλέπωσι πρὸς τὰ πλάγια, τὰ ἄλλως λεγόμενα παρώπια, Πολυδ. Ι΄, 54, «ἀντήλια τὰ καὶ παρώπια τὰ περὶ τὰς ὄψεις τῶν ἵππων [τιθέμενα δέρματα]» Εὐστ. 1562. 40. - Ὁ Ἰων. τύπος ἀντήλιος εἶναι ἀείποτε ἐν χρήσει παρὰ Τραγ.: τὸ ἀνθήλιος πρῶτον παρὰ Θεοπόμπ. τῷ Κωμ. ἐν Ἀδηλ. 23, Φίλωνι 1. 658, Πλουτ., κλ. (ἴδε ἐν λ. ἥλιος).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui regarde le levant;
2 exposé au soleil;
3 produit par la réflexion du soleil : οἱ ἀνθήλιοι (réc. p. ἀντήλιος) PLUT anthélie, phénomène de réflexion lumineuse qui double l’image du soleil.
Étymologie: ἀντί, ἥλιος.

Spanish (DGE)

-ον

• Alolema(s): ἀνθ- Theopomp.Hist.400, Ph.1.656, Plu.2.894f, AB 403, Poll.10.54, Zonar.111.31c, Sud.
I 1puesto al sol, soleado de estatuas de dioses δαίμονες A.A.519, θεοί E.Fr.538
•que refleja los rayos del sol ὄρος Plu.2.248c, νεφέλη ἡ πυρρὰ ἡ φοινικίζουσα Zonar.l.c., ἡ σελήνη AB l.c.
2 vuelto hacia el este, oriental ἀγκῶνες S.Ai.805, de Atenea ante el templo de Delfos πρόσωπον E.Io 1550.
3 que es reflejo del sol αὐγή Ph.l.c.
II subst.
1 ὁ ἀ. parhelio Men.Fr.444, Plu.2.894f, tb. τὰ ἀ. Sud.
2 ὁ ἀ. fig. imitación, reflexión Theopomp.Hist.l.c.
3 τὰ ἀ. anteojeras de los caballos, Poll.l.c., Eust.1562.39.
4 τὰ ἀ. parasol Eust.1281.3.