ξυλώδης: Difference between revisions
Ἢ μὴ ποίει τὸ κρυπτὸν ἢ μόνος ποίει → Aut occulendum nil patra, aut solus patra → Tu nichts Verborgnes oder tue es allein
(Bailly1_3) |
(27) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ης, ες :<br />de la nature du bois, ligneux.<br />'''Étymologie:''' [[ξύλον]], -ώδης. | |btext=ης, ες :<br />de la nature du bois, ligneux.<br />'''Étymologie:''' [[ξύλον]], -ώδης. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ες (ΑΜ [[ξυλώδης]], -ῶδες) [[ξύλον]]<br />αυτός που μοιάζει με [[ξύλο]], [[ξυλοειδής]], [[σκληρός]] και [[τραχύς]] σαν [[ξύλο]] («ἐγένοντο διὰ τὸν πάγον σκληραὶ καὶ ξυλώδεις αἱ χλαμύδες», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[γεμάτος]] ξύλα, [[πλούσιος]] σε ξύλα<br />2.<b>φρ.</b> «ξυλώδες [[φυτό]]» — το [[φυτό]] που έχει δευτερογενή πεπαχυμένο αποξυλωμένο βλαστό<br /><b>μσν.</b><br /><b>φρ.</b> <b>μτφ.</b> «τὸ ξυλῶδες τοῡ λόγου» — η [[ακαμψία]], η [[σκληρότητα]] του λόγου<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που έχει τη [[φύση]] του ξύλου<br /><b>2.</b> αυτός που έχει το [[χρώμα]] του ξύλου, [[φαιός]] ή [[καστανός]] («καὶ τοῑς χρώμασιν ὁμοίως τὰ μὲν μέλανα, τὰ δὲ λευκότερα, τὰ δὲ ξυλώδη», Θεόφρ.). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:58, 29 September 2017
English (LSJ)
ες,
A woody, hard as wood, Hp.Vict.2.65, Arist.Mete.387a32, Thphr.HP 6.2.2 (Sup.),7.9.3, Plu.2.953d ; of the nature of wood, Corn.ND 19. II of the colour of wood, brown, Thphr.HP7.3.2.
German (Pape)
[Seite 282] ες, = ξυλοειδής, auch = holzreich, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ξῠλώδης: -ες, (εἶδος) ὅμοιος πρὸς ξύλον, σκληρὸς ὡς ξύλον, Ἀριστ. Μετεωρ. 4. 9, 26, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 7. 9, 3.
French (Bailly abrégé)
ης, ες :
de la nature du bois, ligneux.
Étymologie: ξύλον, -ώδης.
Greek Monolingual
-ες (ΑΜ ξυλώδης, -ῶδες) ξύλον
αυτός που μοιάζει με ξύλο, ξυλοειδής, σκληρός και τραχύς σαν ξύλο («ἐγένοντο διὰ τὸν πάγον σκληραὶ καὶ ξυλώδεις αἱ χλαμύδες», Πλούτ.)
νεοελλ.
1. γεμάτος ξύλα, πλούσιος σε ξύλα
2.φρ. «ξυλώδες φυτό» — το φυτό που έχει δευτερογενή πεπαχυμένο αποξυλωμένο βλαστό
μσν.
φρ. μτφ. «τὸ ξυλῶδες τοῡ λόγου» — η ακαμψία, η σκληρότητα του λόγου
αρχ.
1. αυτός που έχει τη φύση του ξύλου
2. αυτός που έχει το χρώμα του ξύλου, φαιός ή καστανός («καὶ τοῑς χρώμασιν ὁμοίως τὰ μὲν μέλανα, τὰ δὲ λευκότερα, τὰ δὲ ξυλώδη», Θεόφρ.).
