ἀρτέμων: Difference between revisions
κρῖναι δὲ λόγῳ πολύδηριν ἔλεγχον ἐξ ἐμέθεν ῥηθέντα → judge by reason the too much contested argument which has been given by me
(Bailly1_1) |
(big3_7) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ονος (ὁ) :<br /><b>1</b> voile d’artimon;<br /><b>2</b> sorte de poulie.<br />'''Étymologie:''' [[ἀρτάω]]. | |btext=ονος (ὁ) :<br /><b>1</b> voile d’artimon;<br /><b>2</b> sorte de poulie.<br />'''Étymologie:''' [[ἀρτάω]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ονος, ὁ<br /><b class="num">1</b> náut. [[trinquete]] op. <i>malus</i> ‘mástil’, Antistius Labeo en <i>Dig</i>.50.16.242, ἐπάραντες τὸν ἀρτέμωνα <i>Act.Ap</i>.27.40.<br /><b class="num">2</b> cierta [[polea]] (el ἐπάγων) del polipasto, Vitr.10.2.9.<br /><b class="num">3</b> [[división]], [[coyuntura]] en el cómputo del tiempo ἐξ [[αὐτοῦ]] δὲ τοῦ νοητοῦ αἰῶνος ἔστι συνιδεῖν τοὺς ἀρτέμονας Lyd.<i>Mens</i>.2.12.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Quizá deriv. de [[ἀρτάω]] ‘suspender’, c. un suf. *-<i>mōn</i> de n. de instrumento. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:17, 21 August 2017
English (LSJ)
ονος, ὁ, (ἀρτάω)
A foresail of a ship, Act.Ap.27.40, dub. sens. in Lyd.Mens.2.12. II principal pulley in a system, Vitr. 10.2.9 (in Latin form, = Gk. ἐπάγων).
German (Pape)
[Seite 361] ονος, ὁ, 1) Bramsegel, N. T – 2) der dritte Kolben im Flaschenzuge, Leitflasche, Vitruv. 10, 5. – Auch ἀρτεμώνη u. ἀρτεμωνία, s. Lob. Paralip. 317.
Greek (Liddell-Scott)
ἀρτέμων: ονος [ωνος], ὁ, (ἀρτάω) κατὰ τὸν Smith ἐν «Voyage and Shipwreck of St. Paul» (πλοῦς καὶ ναυάγιον τοῦ Ἀποστ. Παύλου) σ. 102, 153 κἑξ., εἶναι ὁ ἄλλως λεγόμενος δόλων, ὅστις ἦτο μικρὸν ἱστίον ἀναπεταννύμενον ἐπὶ ἱστοῦ οὐχὶ ὑψηλοῦ παρὰ τὴν πρῷραν τοῦ πλοίου, Πράξ. Ἀποστ. 27. 40· - ὡσαύτως -ώνιον, τό, Τζέτζ. εἰς Λυκόφρ. 359. ΙΙ. ἡ τρίτη τροχαλία ἐν τῇ μηχανῇ τῇ καλουμένῃ πολύσπαστον, ἣν οἱ Ἕλληνες κατὰ Βιτρούβιον (10. 5) ὠνόμαζον ἐπάγοντα.
French (Bailly abrégé)
ονος (ὁ) :
1 voile d’artimon;
2 sorte de poulie.
Étymologie: ἀρτάω.
Spanish (DGE)
-ονος, ὁ
1 náut. trinquete op. malus ‘mástil’, Antistius Labeo en Dig.50.16.242, ἐπάραντες τὸν ἀρτέμωνα Act.Ap.27.40.
2 cierta polea (el ἐπάγων) del polipasto, Vitr.10.2.9.
3 división, coyuntura en el cómputo del tiempo ἐξ αὐτοῦ δὲ τοῦ νοητοῦ αἰῶνος ἔστι συνιδεῖν τοὺς ἀρτέμονας Lyd.Mens.2.12.
• Etimología: Quizá deriv. de ἀρτάω ‘suspender’, c. un suf. *-mōn de n. de instrumento.
