εἰρωνεύομαι: Difference between revisions
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
(Bailly1_2) |
(big3_13) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=interroger, <i>p. ext.</i> agir avec une feinte ignorance, faire l’ignorant.<br />'''Étymologie:''' [[εἴρων]]. | |btext=interroger, <i>p. ext.</i> agir avec une feinte ignorance, faire l’ignorant.<br />'''Étymologie:''' [[εἴρων]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=<b class="num">I</b> intr.<br /><b class="num">1</b> [[disimular]], [[hablar o actuar con disimulo]] ocultando la verdad, c. propósito de engaño IP.- οὐκ οἶδα μὰ Δι' ... ΠI.- ἤκουσας αὐτῆς οἷον εἰρωνεύεται; Ar.<i>Au</i>.1211, οὐ πείσεσθέ μοι ὡς εἰρωνευομένῳ Pl.<i>Ap</i>.38a, τ[ῆς] δ' [ἀλη] θείας ... μὴ φρον[τ] ίζοντες παρὰ τὸ δοκοῦν αὐτοῖς [[ἕνεκα]] τῶν πλησίων εἰρωνεύονται Polystr.<i>Contempt</i>.16.28, καλλιλογεῖτε καὶ εἰρωνεύεσθε ... ὄνομα καλὸν ἔργῳ περιθέντες ἀνοσίῳ D.H.8.32<br /><b class="num">•</b>como signo de falsa modestia ὅ τε γὰρ πλούσιος πένης φησὶν εἶναι, ἐὰν εἰρωνεύηται Arist.<i>Diu</i>.49<br /><b class="num">•</b>[[actuar con modestia]], [[mostrarse modesto]] οἱ δὲ μετρίως χρώμενοι τῇ εἰρωνείᾳ καὶ περὶ τὰ μὴ λίαν ἐμποδὼν καὶ φανερὰ εἰρωνευόμενοι χαρίεντες φαίνονται Arist.<i>EN</i> 1127<sup>b</sup>31<br /><b class="num">•</b>[[disimular su ignorancia]], [[practicar el disimulo como proc. oratorio o sofístico]] εἰρωνεύεταί τε πρός με Pl.<i>Cra</i>.384a, cf. <i>Sph</i>.268b<br /><b class="num">•</b>[[mostrarse evasivo]], [[poner pretextos]] para evitar comprometerse, D.60.18, εἰρωνεύεσθε πρὸς ὑμᾶς αὐτούς Din.2.11.<br /><b class="num">2</b> [[hablar irónicamente]] esp. c. propósito de burla, [[hablar en tono de burla]], [[burlarse]] εἰρωνεύῃ, ὦ Σώκρατες Pl.<i>Grg</i>.489e, op. σπουδάζειν ‘hablar en serio’, Arist.<i>Rh</i>.1379<sup>b</sup>30, τὸ σαρκάζειν, ὅ ἐστιν εἰρωνεύεσθαι μετ' ἐπισυρμοῦ Chrysipp.<i>Stoic</i>.3.161, cf. Plu.2.199e, Iust.Phil.<i>Dial</i>.101.3, Cyr.Al.<i>Luc</i>.1.130.13<br /><b class="num">•</b>ret. [[emplear la ironía]] D.H.<i>Dem</i>.22.6, 54.2, cf. Philostr.<i>VA</i> 1.17.<br /><b class="num">II</b> tr.<br /><b class="num">1</b> [[simular]], [[fingir]] c. propósito de sorna μὴ πρὸς ὃν ... ἐλοιδόρησαν ... εἰρωνεύεσθαι τὰς νῦν φιλοφρονήσεις I.<i>BI</i> 2.298, εἰρωνεύοντο δικαστήρια καὶ κρίσεις hicieron simulacros de tribunales y juicios</i> I.<i>BI</i> 4.334, cf. 1.209, τὸν τῆς ἐπιορκίας ... φόβον Bas.Sel.<i>Or</i>.M.85.233C.<br /><b class="num">2</b> [[tratar irónicamente]], [[burlarse de]] c. ac. de pers. τὸν ἄνθρωπον Him.1.13, αὐτόν Didym.<i>Gen</i>.108.26. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:27, 21 August 2017
English (LSJ)
A feign ignorance, so as to perplex, Arist. Rh.1379b31; πρός τινα Pl.Cra.384a; πρὸς ὑμᾶς αὐτούς Din.2.11; banter, Arist.Pol.1275b27: generally, dissemble, shuffle, Ar.Av.1211, Pl.Ap.38a, D.60.18. 2 employ understatement, Polystr.p.15 W. II trans., treat with sarcasm, τινά Him.Ecl.1.13.
German (Pape)
[Seite 736] med., sich im Reden verstellen, sich unwissend stellen in dem, was man weiß; Plat. Apol. 38 a Spph. 268 b u. öfter; Dem. 60, 18; Arist. Eth. 4, 13; πρός τινα, Dinarch. 2, 11; übh. sich verstellen, Ar. Av. 1211; D. Hal. 9, 60 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
εἰρωνεύομαι: ἀποθ., ὑποκρίνομαι ὅτι δὲν γνωρίζω, προσποιοῦμαι ἄγνοιαν ἵνα περιπλέξω τινά, Πλάτ. Ἀπολ. 38Α, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 24, Πολ. 3. 2, 2· πρός τινα Πλάτ. Κρατ. 384Α· καθόλου προσποιοῦμαι, προφασίζομαι, ἤκουσας αὐτῆς οἷον εἰρωνεύεται; Ἀριστοφ. Ὄρν. 1211, Δημ. 1394. 13· πρβλ. εἰρωνεία.
French (Bailly abrégé)
interroger, p. ext. agir avec une feinte ignorance, faire l’ignorant.
Étymologie: εἴρων.
Spanish (DGE)
I intr.
1 disimular, hablar o actuar con disimulo ocultando la verdad, c. propósito de engaño IP.- οὐκ οἶδα μὰ Δι' ... ΠI.- ἤκουσας αὐτῆς οἷον εἰρωνεύεται; Ar.Au.1211, οὐ πείσεσθέ μοι ὡς εἰρωνευομένῳ Pl.Ap.38a, τ[ῆς] δ' [ἀλη] θείας ... μὴ φρον[τ] ίζοντες παρὰ τὸ δοκοῦν αὐτοῖς ἕνεκα τῶν πλησίων εἰρωνεύονται Polystr.Contempt.16.28, καλλιλογεῖτε καὶ εἰρωνεύεσθε ... ὄνομα καλὸν ἔργῳ περιθέντες ἀνοσίῳ D.H.8.32
•como signo de falsa modestia ὅ τε γὰρ πλούσιος πένης φησὶν εἶναι, ἐὰν εἰρωνεύηται Arist.Diu.49
•actuar con modestia, mostrarse modesto οἱ δὲ μετρίως χρώμενοι τῇ εἰρωνείᾳ καὶ περὶ τὰ μὴ λίαν ἐμποδὼν καὶ φανερὰ εἰρωνευόμενοι χαρίεντες φαίνονται Arist.EN 1127b31
•disimular su ignorancia, practicar el disimulo como proc. oratorio o sofístico εἰρωνεύεταί τε πρός με Pl.Cra.384a, cf. Sph.268b
•mostrarse evasivo, poner pretextos para evitar comprometerse, D.60.18, εἰρωνεύεσθε πρὸς ὑμᾶς αὐτούς Din.2.11.
2 hablar irónicamente esp. c. propósito de burla, hablar en tono de burla, burlarse εἰρωνεύῃ, ὦ Σώκρατες Pl.Grg.489e, op. σπουδάζειν ‘hablar en serio’, Arist.Rh.1379b30, τὸ σαρκάζειν, ὅ ἐστιν εἰρωνεύεσθαι μετ' ἐπισυρμοῦ Chrysipp.Stoic.3.161, cf. Plu.2.199e, Iust.Phil.Dial.101.3, Cyr.Al.Luc.1.130.13
•ret. emplear la ironía D.H.Dem.22.6, 54.2, cf. Philostr.VA 1.17.
II tr.
1 simular, fingir c. propósito de sorna μὴ πρὸς ὃν ... ἐλοιδόρησαν ... εἰρωνεύεσθαι τὰς νῦν φιλοφρονήσεις I.BI 2.298, εἰρωνεύοντο δικαστήρια καὶ κρίσεις hicieron simulacros de tribunales y juicios I.BI 4.334, cf. 1.209, τὸν τῆς ἐπιορκίας ... φόβον Bas.Sel.Or.M.85.233C.
2 tratar irónicamente, burlarse de c. ac. de pers. τὸν ἄνθρωπον Him.1.13, αὐτόν Didym.Gen.108.26.
