εὐβάστακτος: Difference between revisions

From LSJ

ὕπνος δεινὸν ἀνθρώποις κακόνsleep is a terrible evil for humans (Menander, Sententiae monostichoi 1.523)

Source
(Bailly1_2)
(14)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> facile à porter;<br /><b>2</b> facile à supporter.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[βαστάζω]].
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> facile à porter;<br /><b>2</b> facile à supporter.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[βαστάζω]].
}}
{{grml
|mltxt=[[εὐβάστακτος]], -ον (ΑΜ)<br />αυτός τον οποίο εύκολα μπορεί [[κανείς]] να βαστήξει για να μετακινήσει ή να μεταφέρει<br /><b>αρχ.</b><br />(για νόσο) [[εκείνη]] την οποία εύκολα υποφέρει [[κανείς]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[βαστακτός]] (<span style="color: red;"><</span> [[βαστάζω]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>α</i>-<i>βάστακτος</i>].
}}
}}

Revision as of 07:13, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐβάστακτος Medium diacritics: εὐβάστακτος Low diacritics: ευβάστακτος Capitals: ΕΥΒΑΣΤΑΚΤΟΣ
Transliteration A: eubástaktos Transliteration B: eubastaktos Transliteration C: evvastaktos Beta Code: eu)ba/staktos

English (LSJ)

ον,

   A easy to carry or move, μηχανή Hdt.2.125, cf. Arist.Rh.1373a32, Pol.1257a34; ἐλαφροὶ καὶ εὐ. Corn.ND30; τοῖς ὠταρίοις by the ears (handles), Demoph.Sim.3.    II well-supported, Hp.Fract.30 (dub. sens.).

German (Pape)

[Seite 1058] leicht zu tragen, Her. 2, 125 u. öfter bei Folgdn; leicht zu ertragen, Arist. polit. 1, 9 rhet. 1, 12.

Greek (Liddell-Scott)

εὐβάστακτος: -ον, ὃν εὐκόλως φέρει τις ἢ κινεῖ, μηχανή Ἡρόδ. 2… 15. 2) ὃν εὐκόλως φέρει ἢ ὑποφέρει τις, Ἀριστ. Ρητ. 1. 12, 34, Πολιτικ. 1. 9, 8. ΙΙ. καλῶς ὑποστηριζόμενος, Ἱππ. π. Ἀγμ. 772.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 facile à porter;
2 facile à supporter.
Étymologie: εὖ, βαστάζω.

Greek Monolingual

εὐβάστακτος, -ον (ΑΜ)
αυτός τον οποίο εύκολα μπορεί κανείς να βαστήξει για να μετακινήσει ή να μεταφέρει
αρχ.
(για νόσο) εκείνη την οποία εύκολα υποφέρει κανείς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + βαστακτός (< βαστάζω), πρβλ. α-βάστακτος].