θηροφόνος: Difference between revisions
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασσ' ὀλωλότων. → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own, those many who have perished, and whom Persephone hath received among the dead. | Tomb, bridal-chamber, deep-dug eternal prison where I go to find my own, whom in the greatest numbers destruction has seized and Persephone has welcomed among the dead.
(Bailly1_3) |
(17) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος <i>ou</i> η, ον :<br />qui tue les bêtes sauvages.<br />'''Étymologie:''' [[θήρ]], [[πεφνεῖν]]. | |btext=ος <i>ou</i> η, ον :<br />qui tue les bêtes sauvages.<br />'''Étymologie:''' [[θήρ]], [[πεφνεῖν]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[θηροφόνος]], -ον και -ος, -η, -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που φονεύει άγρια ζώα<br /><b>2.</b> επίθ. της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ θηροφόνον</i><br />(διάφ. γρ. του [[θηλυφόνον]])<br />αυτό που φονεύει [[αμέσως]] τα θηρία, το ακόνιτον, δηλητηριώδες [[φυτό]] με [[μεγάλη]] [[τοξικότητα]], κν. στριγγλοβοτανο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θηρ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -[[φόνος]] (<span style="color: red;"><</span> [[θείνω]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>λεοντο</i>-[[φόνος]], <i>φασσο</i>-[[φόνος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:17, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, also η, ον Thgn.11, prob. in Ar.Th.320:—
A killing wild beasts, epith. of Artemis, Thgn. l.c., Ar. l.c.; θεά E.HF378 (lyr.); of Apollo, AP9.525.9; θεός, i.e. Hadrian, Pancrat.Oxy.1085.31; κύνες E.Hipp.216 (anap.). II θ., τό, v.l. for θηλυφόνον, Dsc.4.76.
German (Pape)
[Seite 1210] bei Theogn. 11 u. Ar. Th. 320 Artemis θηροφόνη, Wild tödtend; κύνες Eur. Hipp. 216, wie Diod. 7 (VI, 348); χεῖρες Archi. 27 (Plan. 94); Artemis Eur. Herc. Fur. 378.
Greek (Liddell-Scott)
θηροφόνος: -ον, ὡσαύτως, -η, -ον, Θέογν. 11· - ὁ φονεύων ἄγρια ζῷα, ἔνθ’ ἀνωτ.· κύνες Εὐρ. Ἱππ. 216· Ἄρτεμις ὁ αὐτ. ἐν Ἡρ. Μαιν. 378, Ἀριστοφ. Θεσμ. 320· Ἀπόλλων Ἀνθ. Π. 9. 525, 8. ΙΙ. θηροφόνον, τό, τὸ φονεῦον τὰ θηρία, ἀκόνιτον, Διοσκ. 4. 77.
French (Bailly abrégé)
ος ou η, ον :
qui tue les bêtes sauvages.
Étymologie: θήρ, πεφνεῖν.
Greek Monolingual
θηροφόνος, -ον και -ος, -η, -ον (Α)
1. αυτός που φονεύει άγρια ζώα
2. επίθ. της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ θηροφόνον
(διάφ. γρ. του θηλυφόνον)
αυτό που φονεύει αμέσως τα θηρία, το ακόνιτον, δηλητηριώδες φυτό με μεγάλη τοξικότητα, κν. στριγγλοβοτανο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θηρ(ο)- + -φόνος (< θείνω), πρβλ. λεοντο-φόνος, φασσο-φόνος.
