ὀψαρότης: Difference between revisions
From LSJ
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
(Bailly1_4) |
(30) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />qui laboure tardivement.<br />'''Étymologie:''' [[ὀψέ]], [[ἀρόω]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />qui laboure tardivement.<br />'''Étymologie:''' [[ὀψέ]], [[ἀρόω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ὀψαρότης]], ὁ (Α)<br />αυτός που οργώνει τον αγρό καθυστερημένα, [[αργά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὀψέ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>ἀρῶ</i> «[[οργώνω]]» <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ότης</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:12, 29 September 2017
English (LSJ)
ου, ὁ, (ὀψέ, ἀρόω)
A one who ploughs late, Hes.Op.490.
German (Pape)
[Seite 432] ὁ, der spät Pflügende, Hes. O. 492.
Greek (Liddell-Scott)
ὀψᾰρότης: -ου, ὁ, (ὀψὲ) ὁ ἀροτριῶν ὀψέ, ἀργά, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 488.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui laboure tardivement.
Étymologie: ὀψέ, ἀρόω.
Greek Monolingual
ὀψαρότης, ὁ (Α)
αυτός που οργώνει τον αγρό καθυστερημένα, αργά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀψέ + ἀρῶ «οργώνω» + κατάλ. -ότης].
