ῥοικός: Difference between revisions

From LSJ

Εὐκαταφρόνητός ἐστι σιγηρὸς τρόπος → A way of life disposed to silence is contemptible → Taciturna facile ingenia contemni solent → Gemein ist ein Charakter, über den man schweigt

Menander, Monostichoi, 167
(Bailly1_4)
(36)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=<span class="bld">1</span>ή, όν :<br />courbe, recourbé ; <i>particul.</i> cagneux.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ῥικνός]].<br /><span class="bld">2</span>ή, όν :<br /><b>1</b> mou, débile ; <i>fig.</i> périssable, passager;<br /><b>2</b> qui a le flux de ventre, la diarrhée.<br />'''Étymologie:''' [[ῥόος]].
|btext=<span class="bld">1</span>ή, όν :<br />courbe, recourbé ; <i>particul.</i> cagneux.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ῥικνός]].<br /><span class="bld">2</span>ή, όν :<br /><b>1</b> mou, débile ; <i>fig.</i> périssable, passager;<br /><b>2</b> qui a le flux de ventre, la diarrhée.<br />'''Étymologie:''' [[ῥόος]].
}}
{{grml
|mltxt=-ή, -όν, Α<br /><b>1.</b> [[στρεβλός]], κυρτωμένος (α. «μηροὶ ῥοικοί», Ιπποκρ.<br />β. «[[περί]] κνήμας [[ῥοικός]]», <b>Αρχίλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[καμπύλος]] («ῥοικάν... κορύναν», θεόκρ.)<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b><br />τὸ <i>ῥοικόν</i><br />η [[στρεβλότητα]] σκέλους, το να [[είναι]] παραμορφωμένο ένα [[σκέλος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. [[ῥικνός]].
}}
}}

Revision as of 12:26, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ῥοικός Medium diacritics: ῥοικός Low diacritics: ροικός Capitals: ΡΟΙΚΟΣ
Transliteration A: rhoikós Transliteration B: rhoikos Transliteration C: roikos Beta Code: r(oiko/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A crooked, κορύνα, λαγωβόλον, Theoc.7.18,4.49; περὶ κνήμας ῥοικός bow-legged, Archil.58.4 (v.l. ῥαιβός, q.v.); ῥ. μηροί Hp. Mochl.22; τὸ ῥ. curvature of the leg, Arist.SE181b38.—Ion. word, acc. to EM242.2 (cod. Leid., where ῥυκός).

German (Pape)

[Seite 848] krumm, gebogen, gekrümmt, bes. mit einwärts gekrümmten Füßen; περὶ κνήμας, Archil. frg. 33; κορύνη, Theocr. 7, 18; Hippocr. u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ῥοικός: -ή, -όν, ὡς τὸ ῥαιβός, καμπύλος, κορύνη Θεόκρ. 7. 18, πρβλ. 4. 49· περὶ κνήμας ῥοικός, ὁ ἔχων τὰς κνήμας κυρτὰς πρὸς τὰ ἔσω, Ἀρχίλ. 52 (διάφορος γραφὴ ῥαιβός, ὃ ἴδε)· ῥ. μηροὶ Ἱππ. Μοχλ. 853· τὸ ῥοικόν, κυρτότης τοῦ σκέλους, Ἀριστ. π. Σοφιστ. Ἐλέγχ. 31, 3. ― Ἰωνικὴ λέξις κατὰ Γρηγόρ. Κορίνθου 554. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ῥοικόν· σκολιόν, καμπύλον, σκαμβόν, ῥυσόν, ῥικνόν».

French (Bailly abrégé)

1ή, όν :
courbe, recourbé ; particul. cagneux.
Étymologie: cf. ῥικνός.
2ή, όν :
1 mou, débile ; fig. périssable, passager;
2 qui a le flux de ventre, la diarrhée.
Étymologie: ῥόος.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α
1. στρεβλός, κυρτωμένος (α. «μηροὶ ῥοικοί», Ιπποκρ.
β. «περί κνήμας ῥοικός», Αρχίλ.)
2. καμπύλος («ῥοικάν... κορύναν», θεόκρ.)
3. το ουδ. ως ουσ.
τὸ ῥοικόν
η στρεβλότητα σκέλους, το να είναι παραμορφωμένο ένα σκέλος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. ῥικνός.