aeternitas: Difference between revisions
To χάρις ὑμῖν οὕτω τίθησιν κτλ. → Thus he writes joy to you all, etc. (Cramer's Catena on 1 Thessalonians 1.1)
(6_1) |
|||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>aeternĭtas</b>: ātis, f. id.,<br /><b>I</b> [[eternity]].<br /><b>I</b> Lit.<br /> <b>A</b> Of the [[past]] and [[future]]: fuit quaedam ab infinito tempore [[aeternitas]], [[quam]] nulla temporum [[circumscriptio]] metiebatur, Cic. N. D. 1, 9: Tempus generale, [[quia]] nec [[initium]] nec finem habet, [[aeternitas]] est, [[quam]] [[Graeci]] αἰῶνα appellant, Victorin. in Lib. 1, 26: Tempus est [[pars]] quaedam aeternitatis, Cic. Inv. 1, 26, 39: [[immutabilis]] [[aeternitas]], id. Tim. 5: deum [[nihil]] aliud in omni aeternitate cogitantem, id. Div. 1, 41: haec dicit [[excelsus]] et [[sublimis]] (Deus) habitans aeternitatem, Vulg. Isa. 57, 15 al. —<br /> <b>B</b> Of the [[past]]: ex or ab aeternitate, from [[eternity]]: hoc est [[verum]] ex aeternitate, Cic. Fat. 14: [[quod]] [[semper]] ex omni aeternitate rerum fuerit, id esse [[fatum]] (dicitis), id. N. D. 3, 6: si negas esse fortunam et omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita [[dicis]] esse [[fataliter]], id. Div. 2, 7: ex omni aeternitate [[fluens]] [[veritas]], id. ib. 1, 55: si [[nihil]] fieri potest, [[nisi]] [[quod]] ab omni aeternitate certum fuerit, quae potest esse [[fortuna]], id. ib. 2, 7: [[egressus]] ejus ab [[initio]], a diebus aeternitatis (fuerunt), Vulg. Mich. 5, 2.—<br /> <b>C</b> Of the [[future]]: [[aeternitas]] animorum, Cic. Tusc. 1, 17, 39 (cf.: [[immortalitas]] animorum, id. ib. 50): de aeternitate (animorum) dicere, id. ib. 33, 81: quorum (sc. Herculis, etc.) cum remanerent animi [[atque]] aeternitate fruerentur, [[rite]] di habiti sunt, id. N. D. 2, 24, 62; id. Sen. 21: Confer nostram longissimam aetatem cum aeternitate, id. Tusc. 1, 39, 94: in diem aeternitatis, Vulg. 2 Pet. 3, 18; and | |lshtext=<b>aeternĭtas</b>: ātis, f. id.,<br /><b>I</b> [[eternity]].<br /><b>I</b> Lit.<br /> <b>A</b> Of the [[past]] and [[future]]: fuit quaedam ab infinito tempore [[aeternitas]], [[quam]] nulla temporum [[circumscriptio]] metiebatur, Cic. N. D. 1, 9: Tempus generale, [[quia]] nec [[initium]] nec finem habet, [[aeternitas]] est, [[quam]] [[Graeci]] αἰῶνα appellant, Victorin. in Lib. 1, 26: Tempus est [[pars]] quaedam aeternitatis, Cic. Inv. 1, 26, 39: [[immutabilis]] [[aeternitas]], id. Tim. 5: deum [[nihil]] aliud in omni aeternitate cogitantem, id. Div. 1, 41: haec dicit [[excelsus]] et [[sublimis]] (Deus) habitans aeternitatem, Vulg. Isa. 57, 15 al. —<br /> <b>B</b> Of the [[past]]: ex or ab aeternitate, from [[eternity]]: hoc est [[verum]] ex aeternitate, Cic. Fat. 14: [[quod]] [[semper]] ex omni aeternitate rerum fuerit, id esse [[fatum]] (dicitis), id. N. D. 3, 6: si negas esse fortunam et omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita [[dicis]] esse [[fataliter]], id. Div. 2, 7: ex omni aeternitate [[fluens]] [[veritas]], id. ib. 1, 55: si [[nihil]] fieri potest, [[nisi]] [[quod]] ab omni aeternitate certum fuerit, quae potest esse [[fortuna]], id. ib. 2, 7: [[egressus]] ejus ab [[initio]], a diebus aeternitatis (fuerunt), Vulg. Mich. 5, 2.—<br /> <b>C</b> Of the [[future]]: [[aeternitas]] animorum, Cic. Tusc. 1, 17, 39 (cf.: [[immortalitas]] animorum, id. ib. 50): de aeternitate (animorum) dicere, id. ib. 33, 81: quorum (sc. Herculis, etc.) cum remanerent animi [[atque]] aeternitate fruerentur, [[rite]] di habiti sunt, id. N. D. 2, 24, 62; id. Sen. 21: Confer nostram longissimam aetatem cum aeternitate, id. Tusc. 1, 39, 94: in diem aeternitatis, Vulg. 2 Pet. 3, 18; and plur.: in perpetuas aeternitates, ib. Dan. 12, 3: in domum aeternitatis suae, to his [[everlasting]] [[home]] (of [[death]]), ib. Eccl. 12, 5.—<br /><b>II</b> [[Meton]]., of the [[future]], [[duration]], [[durability]], [[immortality]]: cedri materiae [[aeternitas]], Plin. 13, 5, 11, § 53.—<br /><b>III</b> Trop., of the [[future]].<br /> <b>A</b> In gen.: mihi [[populus]] Romanus aeternitatem immortalitatemque donavit, Cic. Pis. 3; so id. Phil. 14, 13: Quidquid ex [[Agricola]] amavimus, manet mansurumque est in aeternitate temporum, famā rerum, Tac. Agr. 46: [[cupido]] aeternitatis perpetuaeque famae, Suet. Ner. 55 al.—<br /> <b>B</b> Spec., in the [[time]] of the emperors, a [[title]] of the [[emperor]] ([[like]] [[divinitas]], majestas, and the [[like]]), Eternity: [[rogatus]] per aeternitatem tuam, ut, etc., Plin. Ep. 10, 87 ad Trajan.: adoratus aeternitatem nostram, Imp. Const. Cod. 11, 9, 2: Quae nostra sanxit [[aeternitas]], Nov. 35 fin.> | ||
}} | }} | ||
Revision as of 09:25, 13 August 2017
Latin > English (Lewis & Short)
aeternĭtas: ātis, f. id.,
I eternity.
I Lit.
A Of the past and future: fuit quaedam ab infinito tempore aeternitas, quam nulla temporum circumscriptio metiebatur, Cic. N. D. 1, 9: Tempus generale, quia nec initium nec finem habet, aeternitas est, quam Graeci αἰῶνα appellant, Victorin. in Lib. 1, 26: Tempus est pars quaedam aeternitatis, Cic. Inv. 1, 26, 39: immutabilis aeternitas, id. Tim. 5: deum nihil aliud in omni aeternitate cogitantem, id. Div. 1, 41: haec dicit excelsus et sublimis (Deus) habitans aeternitatem, Vulg. Isa. 57, 15 al. —
B Of the past: ex or ab aeternitate, from eternity: hoc est verum ex aeternitate, Cic. Fat. 14: quod semper ex omni aeternitate rerum fuerit, id esse fatum (dicitis), id. N. D. 3, 6: si negas esse fortunam et omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita dicis esse fataliter, id. Div. 2, 7: ex omni aeternitate fluens veritas, id. ib. 1, 55: si nihil fieri potest, nisi quod ab omni aeternitate certum fuerit, quae potest esse fortuna, id. ib. 2, 7: egressus ejus ab initio, a diebus aeternitatis (fuerunt), Vulg. Mich. 5, 2.—
C Of the future: aeternitas animorum, Cic. Tusc. 1, 17, 39 (cf.: immortalitas animorum, id. ib. 50): de aeternitate (animorum) dicere, id. ib. 33, 81: quorum (sc. Herculis, etc.) cum remanerent animi atque aeternitate fruerentur, rite di habiti sunt, id. N. D. 2, 24, 62; id. Sen. 21: Confer nostram longissimam aetatem cum aeternitate, id. Tusc. 1, 39, 94: in diem aeternitatis, Vulg. 2 Pet. 3, 18; and plur.: in perpetuas aeternitates, ib. Dan. 12, 3: in domum aeternitatis suae, to his everlasting home (of death), ib. Eccl. 12, 5.—
II Meton., of the future, duration, durability, immortality: cedri materiae aeternitas, Plin. 13, 5, 11, § 53.—
III Trop., of the future.
A In gen.: mihi populus Romanus aeternitatem immortalitatemque donavit, Cic. Pis. 3; so id. Phil. 14, 13: Quidquid ex Agricola amavimus, manet mansurumque est in aeternitate temporum, famā rerum, Tac. Agr. 46: cupido aeternitatis perpetuaeque famae, Suet. Ner. 55 al.—
B Spec., in the time of the emperors, a title of the emperor (like divinitas, majestas, and the like), Eternity: rogatus per aeternitatem tuam, ut, etc., Plin. Ep. 10, 87 ad Trajan.: adoratus aeternitatem nostram, Imp. Const. Cod. 11, 9, 2: Quae nostra sanxit aeternitas, Nov. 35 fin.>
