perdoceo: Difference between revisions
(3_9) |
(CSV2 import) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=per-[[doceo]], docuī, doctum, ēre, [[ausführlich]] [[lehren]], -[[unterrichten]], -[[zeigen]], artes omnes, Plaut. [[Stich]]. 178: stultitiam suam, Quint. 1, 1, 8: m. dopp. Acc., si [[quid]] [[Apollo]] utile mortales perdocet ore [[meo]], Ov. rem. 490: [[tabula]] est aëna, [[quae]] te cuncta perdocet, Corp. inscr. Lat. 12, 5732: alqm m. folg. Infin., Ov. ex Pont. 4, 12, 28. Apul. [[met]]. 10, 17: alqm m. folg. Acc. u. Infin., Lucr. 5, 1436. Oros. 2, 2, 4: m. folg. ut u. Konj., Plaut. capt. 719. – absol., [[res]] [[difficilis]] ad perdocendum, Cic. Sest. 96. | |georg=per-[[doceo]], docuī, doctum, ēre, [[ausführlich]] [[lehren]], -[[unterrichten]], -[[zeigen]], artes omnes, Plaut. [[Stich]]. 178: stultitiam suam, Quint. 1, 1, 8: m. dopp. Acc., si [[quid]] [[Apollo]] utile mortales perdocet ore [[meo]], Ov. rem. 490: [[tabula]] est aëna, [[quae]] te cuncta perdocet, Corp. inscr. Lat. 12, 5732: alqm m. folg. Infin., Ov. ex Pont. 4, 12, 28. Apul. [[met]]. 10, 17: alqm m. folg. Acc. u. Infin., Lucr. 5, 1436. Oros. 2, 2, 4: m. folg. ut u. Konj., Plaut. capt. 719. – absol., [[res]] [[difficilis]] ad perdocendum, Cic. Sest. 96. | ||
}} | |||
{{LaZh | |||
|lnztxt=perdoceo, es, ocui, octum, ere. 2. :: 盡敎訓。Suam stultitiam perdocere 顯己癡。 | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:37, 12 June 2024
Latin > English (Lewis & Short)
per-dŏcĕo: cui, ctum, 2, v. a.,
I to teach or instruct thoroughly (rare but class.; syn. erudio): res difficilis ad perdocendum, Cic. Sest. 44, 96: aliquem, Plaut. Capt. 3, 5, 59: quanti istuc unum me coquitare perdoces? id. Ps. 3, 2, 85: si quid Apollo Utile mortales perdocet ore meo, Ov. R. Am. 490: homines, Lucr. 5, 1438: suam stultitiam, to betray, Quint. 1, 1, 8.—With object-clause: dignam Maeoniis Phaeacida condere chartis Cum te Pierides perdocuere tuae, Ov. P. 4, 12, 28.—Hence, perdoctus, a, um, P. a., very learned, very skilful (rare but class.), Plaut. Mil. 2, 2, 103; Ter. Heaut. 2, 3, 120: homo, Cic. Balb. 27, 60: genitor, Stat. S. 5, 3, 2: exitio, Lucr. 3, 473.—Adv.: perdoctē, very skilfully (ante-class.), Plaut. Most. 1, 3, 122.
Latin > French (Gaffiot 2016)
perdŏcĕō,¹³ cŭī, ctum, ēre, tr., enseigner (instruire) à fond : Pl. Capt. 719 ; Cic. Sest. 96 ; Lucr. 5, 1438.
Latin > German (Georges)
per-doceo, docuī, doctum, ēre, ausführlich lehren, -unterrichten, -zeigen, artes omnes, Plaut. Stich. 178: stultitiam suam, Quint. 1, 1, 8: m. dopp. Acc., si quid Apollo utile mortales perdocet ore meo, Ov. rem. 490: tabula est aëna, quae te cuncta perdocet, Corp. inscr. Lat. 12, 5732: alqm m. folg. Infin., Ov. ex Pont. 4, 12, 28. Apul. met. 10, 17: alqm m. folg. Acc. u. Infin., Lucr. 5, 1436. Oros. 2, 2, 4: m. folg. ut u. Konj., Plaut. capt. 719. – absol., res difficilis ad perdocendum, Cic. Sest. 96.
Latin > Chinese
perdoceo, es, ocui, octum, ere. 2. :: 盡敎訓。Suam stultitiam perdocere 顯己癡。
