ἀπείρατος: Difference between revisions

From LSJ

ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess

Source
(big3_5)
(5)
Line 24: Line 24:
{{DGE
{{DGE
|dgtxt=(ἀπείρᾱτος) v. [[ἀπείρητος]].
|dgtxt=(ἀπείρᾱτος) v. [[ἀπείρητος]].
}}
{{grml
|mltxt=[[ἀπείρατος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[αδιάβατος]], [[ανεξερεύνητος]]<br /><b>2.</b> [[άπειρος]], [[απέραντος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>α</i>- <b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[πείραρ]] (-<i>ατος</i>) «[[τέλος]], [[τέρμα]]»].
}}
}}

Revision as of 06:56, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀπείρᾱτος Medium diacritics: ἀπείρατος Low diacritics: απείρατος Capitals: ΑΠΕΙΡΑΤΟΣ
Transliteration A: apeíratos Transliteration B: apeiratos Transliteration C: apeiratos Beta Code: a)pei/ratos

English (LSJ)

ον, Dor. and Att. for ἀπείρητος.
ἀπείρᾰτος, ον, (-ṇ-τος, cf. πειραίνω)

   A impenetrable, Pi.O.6.54.    II ἄπειρος (B), v.l. in Hp.Flat.3, dub. in Dam.Pr.107.

German (Pape)

[Seite 284] (vgl. ἀπείρητος), unversucht, οὐδὲν ἀπείρατον ἦν τούτοις κατ' ἐμοῦ, sie ließen nichts unversucht, Dem. 18, 249; πόντος ἀπ. τοῖς Ἔλλησιν Luc. Tox. 3; nichts versucht habend, unkundig, Pind. abs., Ol. 8, 61; καλῶν 10, 18; ἀλλοδαπῶν οὐκ ἀπ. δόμοι, von Fremden nicht unbesucht, Nem. 1, 23; oft in sp. Prosa; τὸ ἀπείρατον, Unerfahrenheit, Arr. An. 5, 27, 8.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπείρᾱτος: Δωρ. καὶ Ἀττ. ἀντὶ ἀπείρητος.

French (Bailly abrégé)

1ος, ον :
1 non essayé, non tenté;
2 sans expérience.
Étymologie: ἀ, πειράω.

English (Slater)

ᾰπείρᾱτος
   1 inexperienced κουφότεραι γὰρ ἀπειράτων φρένες (O. 8.61) τῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωτοι σιωπαί (τῶν μὴ πειρωμένων ἀγῶνος. Σ.) (I. 4.30) c. gen., στρατὸν μηδ' ἀπείρατον καλῶν (O. 11.18) θαμὰ δ' ἀλλοδαπῶν οὐκ ἀπείρατοι δόμοι ἐντί pr. (N. 1.23)

Spanish (DGE)

(ἀπείρᾱτος) v. ἀπείρητος.

Greek Monolingual

ἀπείρατος, -ον (Α)
1. αδιάβατος, ανεξερεύνητος
2. άπειρος, απέραντος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + πείραρ (-ατος) «τέλος, τέρμα»].