ἄσαντος: Difference between revisions
From LSJ
εὐκαταφρόνητός ἐστι σιγηρὸς τρόπος → a way of life disposed to silence is contemptible (Menander)
(big3_7) |
(6) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br />[[que no se ablanda]], [[inflexible]] θυμός A.<i>Ch</i>.421, cf. Hsch. | |dgtxt=-ον<br />[[que no se ablanda]], [[inflexible]] θυμός A.<i>Ch</i>.421, cf. Hsch. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἄσαντος]], -ον (Α)<br />αυτός που δεν καταπραΰνεται, ο [[άκαμπτος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>α</i>- <b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[σαίνω]] «[[κολακεύω]], [[θωπεύω]]»]. | |||
}} | }} |
Revision as of 06:58, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (σαίνω)
A not to be soothed, ungentle, θυμός A.Ch.422 (lyr.). II = οὐ σαίνων, Hsch.
German (Pape)
[Seite 368] nicht durch Schmeicheleien zu rühren, hartherzig, Aesch. Ch. 416 θυμός.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qu’on ne peut fléchir par des caresses, inflexible.
Étymologie: ἀ, σαίνω.
Spanish (DGE)
-ον
que no se ablanda, inflexible θυμός A.Ch.421, cf. Hsch.
Greek Monolingual
ἄσαντος, -ον (Α)
αυτός που δεν καταπραΰνεται, ο άκαμπτος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + σαίνω «κολακεύω, θωπεύω»].