ἀσυγκρότητος: Difference between revisions
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
(big3_7) |
(6) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=v. [[ἀξυγκρότητος]]. | |dgtxt=v. [[ἀξυγκρότητος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που δεν [[είναι]] [[συγκροτημένος]] ή συναρμολογημένος<br /><b>2.</b> [[ακατάρτιστος]], [[ημιμαθής]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που δεν έχει προετοιμαστεί ώστε να συντονίζεται με τους άλλους<br /><b>2.</b> (για ύφος) [[πλαδαρός]], [[χαλαρός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:23, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A v. ἀξυγκρότητος.
German (Pape)
[Seite 379] eigtl. nicht zusammengehämmert, dah. von Soldaten, nicht eingeübt, πληρώματα Thuc. 8, 95; vom Ausdruck, nicht gedrängt, Dion. Hal. de vi Dem. 19.
Greek (Liddell-Scott)
ἀσυγκρότητος: -ον, ἴδε ἀξυγκρότητος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
att. ἀξυγκρότητος;
non déjà rassemblé, càd qu’on prend n’importe où, qui se trouve sous la main.
Étymologie: ἀ, συγκροτέω.
Spanish (DGE)
v. ἀξυγκρότητος.
Greek Monolingual
-η, -ο
νεοελλ.
1. αυτός που δεν είναι συγκροτημένος ή συναρμολογημένος
2. ακατάρτιστος, ημιμαθής
αρχ.
1. αυτός που δεν έχει προετοιμαστεί ώστε να συντονίζεται με τους άλλους
2. (για ύφος) πλαδαρός, χαλαρός.
