παραπομπός: Difference between revisions
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
(Bailly1_4) |
(31) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, όν :<br /><b>1</b> qui sert d’escorte, qui escorte;<br /><b>2</b> qui transporte.<br />'''Étymologie:''' [[παραπέμπω]]. | |btext=ός, όν :<br /><b>1</b> qui sert d’escorte, qui escorte;<br /><b>2</b> qui transporte.<br />'''Étymologie:''' [[παραπέμπω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ό / [[παραπομπός]], -όν, ΝΜΑ<br />αυτός που συνοδεύει κάποιον, [[ιδίως]] για [[φρούρηση]], για [[φύλαξη]] (α. «παραπομπό [[πλοίο]]» — πολεμικό [[πλοίο]] που συνοδεύει εμπορικά πλοία, για [[προστασία]] τους σε καιρό πολέμου<br />β. «παραπομπούς... ναῡς», <b>Πολ.</b>)<br /><b>μσν.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b> <i>ὁ [[παραπομπός]]<br />ο [[προμηθευτής]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>ἡ [[παραπομπός]]<br />η [[συνοδός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>παρ</i>(<i>α</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[πομπός]] (<span style="color: red;"><</span> [[πέμπω]]), <b>πρβλ.</b> <i>προ</i>-[[πομπός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:14, 29 September 2017
English (LSJ)
όν, = foreg., π. νῆες ships
A attending as convoy, Plb.1.52.5, cf. 15.2.6. 2 purveyor, POxy.1844.1 (vi A.D.). II (proparox.) = παράνυμφος, Hsch. s.v.πάροχοι.
German (Pape)
[Seite 495] begleitend, geleitend, zum Schutz, ναῦς, Pol. 1, 52, 5. 15, 2, 6 u. Sp., auch herbeischaffend, zuführend.
Greek (Liddell-Scott)
παραπομπός: -όν, ὁ συνοδεύων, ἡ παρ. ναῦς, πλοῖον πολεμικὸν συνοδεῦον ἐμπορικὸν πρὸς ἀσφάλειαν, Πολύβ. 1. 52, 5, πρβλ. 15. 2, 6· - ὡσαύτως = παράνυμφος, Ἡσύχ. ἐν λ. πάροχοι.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
1 qui sert d’escorte, qui escorte;
2 qui transporte.
Étymologie: παραπέμπω.
Greek Monolingual
-ό / παραπομπός, -όν, ΝΜΑ
αυτός που συνοδεύει κάποιον, ιδίως για φρούρηση, για φύλαξη (α. «παραπομπό πλοίο» — πολεμικό πλοίο που συνοδεύει εμπορικά πλοία, για προστασία τους σε καιρό πολέμου
β. «παραπομπούς... ναῡς», Πολ.)
μσν.
το αρσ. ως ουσ. ὁ παραπομπός
ο προμηθευτής
αρχ.
το θηλ. ως ουσ. ἡ παραπομπός
η συνοδός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)- + πομπός (< πέμπω), πρβλ. προ-πομπός.
