πινυτόφρων: Difference between revisions

From LSJ

Sunt verba voces quibus hunc lenire dolorem possis, magnam morbi deponere partem → Words will avail the wretched mind to ease and much abate the dismal black disease.

Horace, Epistles 1.34
(Bailly1_4)
(32)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />à l’esprit inspiré, sage, prudent.<br />'''Étymologie:''' [[πινυτός]], [[φρήν]].
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />à l’esprit inspiré, sage, prudent.<br />'''Étymologie:''' [[πινυτός]], [[φρήν]].
}}
{{grml
|mltxt=-ονος, ὁ, ἡ, Α<br /><b>1.</b> (για τον Οδυσσέα) [[συνετός]], [[σώφρων]] («μᾱτερ Ὀδυσσῆος πινυτόφρονος», <b>Ανθ. Παλ.</b>)<br /><b>2.</b> [[ευφυής]], [[αγχίνους]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πινυτός]] «[[συνετός]]» <span style="color: red;">+</span> -<i>φρων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φρήν]], <i>φρενός</i>), <b>πρβλ.</b> <i>ματαιό</i>-<i>φρων</i>].
}}
}}

Revision as of 12:17, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πῐνῠτόφρων Medium diacritics: πινυτόφρων Low diacritics: πινυτόφρων Capitals: ΠΙΝΥΤΟΦΡΩΝ
Transliteration A: pinytóphrōn Transliteration B: pinytophrōn Transliteration C: pinytofron Beta Code: pinuto/frwn

English (LSJ)

ονος, ὁ, ἡ,

   A of wise or understanding mind, of Odysseus, Q.S.14.630, AP3.8 (Inscr. Cyzic.); εὐμαθίη ib.7.22 (Simm.); σιγή APl.4.325 (Jul.); ingenious, εὐχωλή (of an acrostic) Puchstein Epigr.Gr.p.10; νοῦς Jul. Caes.319a; restd. in Epic.Alex.Adesp.7.19.

German (Pape)

[Seite 617] ον, verständiges Sinnes; Odysseus, A. P. III, 8; σιγή, Iul. Aeg. 34 (Plan. 325).

Greek (Liddell-Scott)

πῐνῠτόφρων: -ονος, ὁ, ἡ, ὁ πινυτὸς τὴν φρόνησιν ἢ πινυτὰ φρονῶν, πεπνυμένα εἰδώς, Ἀνθ. Π. 3. 8· εὐμαθίη αὐτόθι 7. 22· σιγὴ Ἀνθ. Πλαν. 325.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
à l’esprit inspiré, sage, prudent.
Étymologie: πινυτός, φρήν.

Greek Monolingual

-ονος, ὁ, ἡ, Α
1. (για τον Οδυσσέα) συνετός, σώφρων («μᾱτερ Ὀδυσσῆος πινυτόφρονος», Ανθ. Παλ.)
2. ευφυής, αγχίνους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πινυτός «συνετός» + -φρων (< φρήν, φρενός), πρβλ. ματαιό-φρων].