πυροβόλος: Difference between revisions
Ἡμερὶ πανθέλκτειρα, μεθυτρόφε, μῆτερ ὀπώρας ... → All-soothing vine, nurse of the wine, vintage's mother ... (Anthologia Palatina 7.24.1)
(Bailly1_4) |
(35) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui lance du feu ; [[οἱ]] πυροβόλοι, τὰ πυροβόλα machine pour lancer des projectiles incendiaires.<br />'''Étymologie:''' [[πῦρ]], [[βάλλω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui lance du feu ; [[οἱ]] πυροβόλοι, τὰ πυροβόλα machine pour lancer des projectiles incendiaires.<br />'''Étymologie:''' [[πῦρ]], [[βάλλω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ο / [[πυροβόλος]], -ον, ΝΜΑ, και [[πυριβόλος]], -ον, Α<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (το ουδ, ως ουσ.) <i>το [[πυροβόλο]]<br /><b>στρ.</b> μεγάλο όπλο για τη [[βολή]] βλημάτων, σε [[αντιδιαστολή]] [[προς]] τα φορητά μικρά όπλα, που βάλλουν [[ελαφρά]] και μικρά βλήματα, αλλ. [[κανόνι]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «πυροβόλα όπλα»<br /><b>στρ.</b> όπλα τα οποία βάλλουν βλήματα που προωθούνται και επιταχύνονται [[μέσα]] στον [[σωλήνα]] ή στην [[κάννη]] από τα [[αέρια]] καύσης της πυρίτιδας<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />αυτός που εξακοντίζει [[φωτιά]], που εκπέμπει [[φλόγα]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που παρουσιάζει [[φλόγωση]] («πυριβόλοι πληγαί», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> (<b>για πρόσ.</b>) αυτός που βρίσκεται σε [[κατάσταση]] μανίας<br /><b>3.</b> (<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τὰ πυροβόλα</i><br />ακόντια ή βέλη που φέρουν [[φωτιά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>πῦρ</i>, [[πυρός]] <span style="color: red;">+</span> -[[βόλος]] (<span style="color: red;"><</span> [[βάλλω]]), <b>πρβλ.</b> <i>δισκο</i>-[[βόλος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:25, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A fire-darting, τὰ πυροβόλα bolts or arrows tipped with fire, LXX 1 Ma.5.61, Plu.Sull.9, Ant.66; gloss on πυρεῖα, Sch.S.Ph. 36.
German (Pape)
[Seite 823] Feuer werfend, schleudernd, τὰ πυροβόλα, Brandpfeile, die zünden, wo sie treffen, Plut. Syll. 9.
Greek (Liddell-Scott)
πῠροβόλος: -ον, ὁ ἐκρίπτων, ἐκβάλλων ἢ παράγων πῦρ, λίθοι Ὠριγέν.· - τὰ πυροβόλα ἀκόντια ἢ βέλη πυρφόρα, Πλουτ. Σύλλ. 9, Ἀντών. 66, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui lance du feu ; οἱ πυροβόλοι, τὰ πυροβόλα machine pour lancer des projectiles incendiaires.
Étymologie: πῦρ, βάλλω.
Greek Monolingual
-ο / πυροβόλος, -ον, ΝΜΑ, και πυριβόλος, -ον, Α
νεοελλ.
1. (το ουδ, ως ουσ.) το πυροβόλο
στρ. μεγάλο όπλο για τη βολή βλημάτων, σε αντιδιαστολή προς τα φορητά μικρά όπλα, που βάλλουν ελαφρά και μικρά βλήματα, αλλ. κανόνι
2. φρ. «πυροβόλα όπλα»
στρ. όπλα τα οποία βάλλουν βλήματα που προωθούνται και επιταχύνονται μέσα στον σωλήνα ή στην κάννη από τα αέρια καύσης της πυρίτιδας
μσν.-αρχ.
αυτός που εξακοντίζει φωτιά, που εκπέμπει φλόγα
αρχ.
1. αυτός που παρουσιάζει φλόγωση («πυριβόλοι πληγαί», Ευρ.)
2. μτφ. (για πρόσ.) αυτός που βρίσκεται σε κατάσταση μανίας
3. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ πυροβόλα
ακόντια ή βέλη που φέρουν φωτιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πῦρ, πυρός + -βόλος (< βάλλω), πρβλ. δισκο-βόλος.
