ἀκίχητος: Difference between revisions
Ὥσπερ οἱ ἐρωτικοὶ ἀπὸ τῶν ἐν αἰσθήσει καλῶν ὁδῷ προϊόντες ἐπ' αὐτὴν καταντῶσι τὴν μίαν τῶν καλῶν πάντων καὶ νοητῶν ἀρχήν → Just as lovers systematically leave behind what is fair to sensation and attain the one true source of all that is fair and intelligible
(2) |
(2) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἀκίχητος]], -ον (Α) [[κιχάνω]]<br /><b>1.</b> [[ακατόρθωτος]]<br /><b>2.</b> [[άκαμπτος]], [[σκληρός]], [[απρόσιτος]]. | |mltxt=[[ἀκίχητος]], -ον (Α) [[κιχάνω]]<br /><b>1.</b> [[ακατόρθωτος]]<br /><b>2.</b> [[άκαμπτος]], [[σκληρός]], [[απρόσιτος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀκίχητος:''' [ῐ], -ον ([[κιχάνω]]),<br /><b class="num">I.</b> αυτός που δεν φθάνεται, [[ανέφικτος]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για πρόσωπα, αυτός που δεν προσεγγίζεται με ικεσίες ή παρακλήσεις, [[αμείλικτος]], [[σκληρός]], σε Αισχύλ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:44, 30 December 2018
English (LSJ)
[ῐ], ον,
A not to be reached, unattainable, ἀκίχητα διώκων Il. 17.75; μεταθεῖν Ael.NA4.52; not to be overtaken, swift, ἀκίχητος ἀΐσσειν Nonn.D.45.236, cf. Tryph.333. II not to be reached by prayer, inexorable, ἤθεα A.Pr.186.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκίχητος: [ῐ], -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ φθάσῃ, νὰ ἐπιτύχῃ, ἀκίχητα διώκων, Ἰλ. Ρ. 75· μεταθεῖν, Αἰλ. περὶ Ζ. 4, 52. ΙΙ. ἐπὶ προσώπων, ἀπρόσιτος, ἄκαμπτος, ἀδυσώπητος, Αἰσχύλ. Πρ. 184.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qu’on ne peut atteindre, insaisissable;
2 sur qui l’on n’a pas prise, inexorable.
Étymologie: ἀ, κιχάνω.
English (Autenrieth)
(κιχάνω): unattainable; ἀκίχητα διώκων, Il. 17.75†.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ῐ-]
I 1inalcanzable ἀκίχητα διώκων Il.17.75, μεταθεῖν Ael.NA 4.52, ὀρνίθων πορείη Nonn.D.1.143, αἰών Nonn.Par.Eu.Io.8.35, de Dioniso ἀίξας ἀ. Nonn.D.45.236, de Cristo, Nonn.Par.Eu.Io.8.59, 12.1, ἄχρονος ἦν, ἀκίχητος Nonn.Par.Eu.Io.1.1.
2 inaccesible, incognoscible ἤθεα καὶ κέαρ A.Pr.184.
II adv. -α de modo inalcanzable, sin rastro πλαζομένης ἀκίχητα Nonn.D.9.294.
Greek Monolingual
ἀκίχητος, -ον (Α) κιχάνω
1. ακατόρθωτος
2. άκαμπτος, σκληρός, απρόσιτος.
Greek Monotonic
ἀκίχητος: [ῐ], -ον (κιχάνω),
I. αυτός που δεν φθάνεται, ανέφικτος, σε Ομήρ. Ιλ.
II. λέγεται για πρόσωπα, αυτός που δεν προσεγγίζεται με ικεσίες ή παρακλήσεις, αμείλικτος, σκληρός, σε Αισχύλ.
