ἀλαστέω: Difference between revisions
τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil
(big3_2) |
(2) |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=<b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [impf. trisilábico ἠλάστεον <i>Il</i>.15.21]<br />[[estar muy enfadado o indignado]] ἠλάστεον δὲ θεοί <i>Il</i>.15.21<br /><b class="num">•</b>en aor. por su valor aspectual [[dar rienda suelta a la indignación]] ἀλαστήσας ἔπος ηὔδα <i>Il</i>.12.163, cf. Call.<i>Del</i>.239, Man.2.183, Musae.202, τὰ ἄληστα ... ἐφ' οἷς ἐστιν ἀλαστῆναι καὶ στενάξαι Gal.19.74<br /><b class="num">•</b>ἀλαστεῖν· ἐρευνᾶν Hsch. | |dgtxt=<b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [impf. trisilábico ἠλάστεον <i>Il</i>.15.21]<br />[[estar muy enfadado o indignado]] ἠλάστεον δὲ θεοί <i>Il</i>.15.21<br /><b class="num">•</b>en aor. por su valor aspectual [[dar rienda suelta a la indignación]] ἀλαστήσας ἔπος ηὔδα <i>Il</i>.12.163, cf. Call.<i>Del</i>.239, Man.2.183, Musae.202, τὰ ἄληστα ... ἐφ' οἷς ἐστιν ἀλαστῆναι καὶ στενάξαι Gal.19.74<br /><b class="num">•</b>ἀλαστεῖν· ἐρευνᾶν Hsch. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀλαστέω:''' μτχ. αορ. αʹ <i>ἀλαστήσας</i> ([[ἄλαστος]]), είμαι [[γεμάτος]] [[οργή]], σε Ομήρ. Ιλ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:52, 30 December 2018
German (Pape)
[Seite 89] (ἄλαστος, eigtl. etwas nicht verschmerzen), unwillig sein, Hom. zweimal, ἀλαστήσας Il. 12, 163, ἠλάστεον 15, 21; τινί Man. 2, 183.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλαστέω: (ἄλαστος) εἶμαι πλήρης ὀργῆς, ἠλάστεον δὲ θεοὶ (ὡς τρισύλλ.), Ἰλ. Ο. 21· ᾤμωξεν... καὶ ἀλαστήσας ἔπος ηὔδα, Μ. 163· πρβλ. Καλλ. εἰς Δηλ. 239, κτλ., καὶ ἴδε ἐπαλαστέω.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
impf. ἠλάστεον, f. ἀλαστήσω;
s’indigner.
Étymologie: ἄλαστος.
English (Autenrieth)
(ἄλαστος), only ipf. ἠλάστεον, aor. part. ἀλαστήσᾶς: be unforgetting, be wroth, Il. 12.163 and Il. 15.21.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [impf. trisilábico ἠλάστεον Il.15.21]
estar muy enfadado o indignado ἠλάστεον δὲ θεοί Il.15.21
•en aor. por su valor aspectual dar rienda suelta a la indignación ἀλαστήσας ἔπος ηὔδα Il.12.163, cf. Call.Del.239, Man.2.183, Musae.202, τὰ ἄληστα ... ἐφ' οἷς ἐστιν ἀλαστῆναι καὶ στενάξαι Gal.19.74
•ἀλαστεῖν· ἐρευνᾶν Hsch.
Greek Monotonic
ἀλαστέω: μτχ. αορ. αʹ ἀλαστήσας (ἄλαστος), είμαι γεμάτος οργή, σε Ομήρ. Ιλ.
