ἀπείρατος: Difference between revisions
Μέμνησο νέος ὤν, ὡς γέρων ἔσῃ ποτέ → Iuvenis memento te fore aliquando senem → Bedenke jung schon, dass dereinst ein Greis du bist
(5) |
(3) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἀπείρατος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[αδιάβατος]], [[ανεξερεύνητος]]<br /><b>2.</b> [[άπειρος]], [[απέραντος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>α</i>- <b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[πείραρ]] (-<i>ατος</i>) «[[τέλος]], [[τέρμα]]»]. | |mltxt=[[ἀπείρατος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[αδιάβατος]], [[ανεξερεύνητος]]<br /><b>2.</b> [[άπειρος]], [[απέραντος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>α</i>- <b>στερ.</b> <span style="color: red;">+</span> [[πείραρ]] (-<i>ατος</i>) «[[τέλος]], [[τέρμα]]»]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀπείρᾱτος:''' -ον, Δωρ. και Αττ. αντί [[ἀπείρητος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:36, 30 December 2018
English (LSJ)
ον, Dor. and Att. for ἀπείρητος.
ἀπείρᾰτος, ον, (-ṇ-τος, cf. πειραίνω)
A impenetrable, Pi.O.6.54. II ἄπειρος (B), v.l. in Hp.Flat.3, dub. in Dam.Pr.107.
German (Pape)
[Seite 284] (vgl. ἀπείρητος), unversucht, οὐδὲν ἀπείρατον ἦν τούτοις κατ' ἐμοῦ, sie ließen nichts unversucht, Dem. 18, 249; πόντος ἀπ. τοῖς Ἔλλησιν Luc. Tox. 3; nichts versucht habend, unkundig, Pind. abs., Ol. 8, 61; καλῶν 10, 18; ἀλλοδαπῶν οὐκ ἀπ. δόμοι, von Fremden nicht unbesucht, Nem. 1, 23; oft in sp. Prosa; τὸ ἀπείρατον, Unerfahrenheit, Arr. An. 5, 27, 8.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπείρᾱτος: Δωρ. καὶ Ἀττ. ἀντὶ ἀπείρητος.
French (Bailly abrégé)
1ος, ον :
1 non essayé, non tenté;
2 sans expérience.
Étymologie: ἀ, πειράω.
English (Slater)
ᾰπείρᾱτος
1 inexperienced κουφότεραι γὰρ ἀπειράτων φρένες (O. 8.61) τῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωτοι σιωπαί (τῶν μὴ πειρωμένων ἀγῶνος. Σ.) (I. 4.30) c. gen., στρατὸν μηδ' ἀπείρατον καλῶν (O. 11.18) θαμὰ δ' ἀλλοδαπῶν οὐκ ἀπείρατοι δόμοι ἐντί pr. (N. 1.23)
Spanish (DGE)
(ἀπείρᾱτος) v. ἀπείρητος.
Greek Monolingual
ἀπείρατος, -ον (Α)
1. αδιάβατος, ανεξερεύνητος
2. άπειρος, απέραντος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < α- στερ. + πείραρ (-ατος) «τέλος, τέρμα»].
Greek Monotonic
ἀπείρᾱτος: -ον, Δωρ. και Αττ. αντί ἀπείρητος.
