μεθήμων: Difference between revisions

From LSJ

ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ' ἀρετὴ ἔνι → in justice is all virtue found in sum, in justice is every virtue there is, in justice every virtue is brought together, justice contains in itself all the virtues

Source
(24)
(5)
Line 24: Line 24:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[μεθήμων]], -ον (Α)<br />(για πρόσωπα) [[αμελής]], [[νωθρός]], [[αμέριμνος]], [[αδιάφορος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[μεθήμων]] <span style="color: red;"><</span> <i>μεθ</i>-[[ίημι]] (<b>[[πρβλ]].</b> <i>συν</i>-[[ήμων]])].
|mltxt=[[μεθήμων]], -ον (Α)<br />(για πρόσωπα) [[αμελής]], [[νωθρός]], [[αμέριμνος]], [[αδιάφορος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[μεθήμων]] <span style="color: red;"><</span> <i>μεθ</i>-[[ίημι]] (<b>[[πρβλ]].</b> <i>συν</i>-[[ήμων]])].
}}
{{lsm
|lsmtext='''μεθήμων:''' ([[μεθίημι]]), -ον, γεν. <i>-ονος</i>, παραμελημένος, [[απρόσεκτος]], σε Όμηρ.
}}
}}

Revision as of 20:44, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μεθήμων Medium diacritics: μεθήμων Low diacritics: μεθήμων Capitals: ΜΕΘΗΜΩΝ
Transliteration A: methḗmōn Transliteration B: methēmōn Transliteration C: methimon Beta Code: meqh/mwn

English (LSJ)

ον, gen. ονος, (μεθίημι)

   A remiss, careless, Il.2.241, Od.6.25, Anacreont.56.17.

German (Pape)

[Seite 112] ον, nachlässig, fahrlässig, Il. 2, 241 Od. 6, 25 u. sp. D., λύρης, Anacr. 58, 17.

Greek (Liddell-Scott)

μεθήμων: -ον, γεν. ονος, (μεθίημι) ἄφροντις, ἀμελής, ἀμέριμνος, Ἰλ. Β. 241, Ὀδ. Ζ. 25, ἐπὶ ἀνθρώπων· καὶ παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς, ὡς ἐν τοῖς Ἀνακρεοντ. 61. 17. - Καθ’ Ἡσύχ.: «μεθήμων· προδότης. ἀμελής».

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
négligent, nonchalant.
Étymologie: μεθίημι.

English (Autenrieth)

(μεθίημι): remiss, careless.

Greek Monolingual

μεθήμων, -ον (Α)
(για πρόσωπα) αμελής, νωθρός, αμέριμνος, αδιάφορος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεθήμων < μεθ-ίημι (πρβλ. συν-ήμων)].

Greek Monotonic

μεθήμων: (μεθίημι), -ον, γεν. -ονος, παραμελημένος, απρόσεκτος, σε Όμηρ.