τρύμη: Difference between revisions

From LSJ

σωφροσύνη τὸ περὶ τὰς γυναῖκας → temperance in relation to women

Source
(42)
(6)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=ἡ, ΜΑ<br />([[κατά]] τον Θεόγνωστ.) «[[ταλαιπωρία]]»<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> οπή, [[τρύπα]]<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> (<b>για πρόσ.</b>) [[πανούργος]], [[πολυμήχανος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[τρύω]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>μη</i> (<b>πρβλ.</b> <i>ρώ</i>-<i>μη</i>, <i>τόλ</i>-<i>μη</i>)].
|mltxt=ἡ, ΜΑ<br />([[κατά]] τον Θεόγνωστ.) «[[ταλαιπωρία]]»<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> οπή, [[τρύπα]]<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> (<b>για πρόσ.</b>) [[πανούργος]], [[πολυμήχανος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[τρύω]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>μη</i> (<b>πρβλ.</b> <i>ρώ</i>-<i>μη</i>, <i>τόλ</i>-<i>μη</i>)].
}}
{{lsm
|lsmtext='''τρύμη:''' [ῡ], ἡ ([[τρύω]]), οπή· μεταφ., [[οξύς]], [[πανούργος]] [[ἄνθρωπος]], σε Αριστοφ.
}}
}}

Revision as of 21:12, 30 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τρύμη Medium diacritics: τρύμη Low diacritics: τρύμη Capitals: ΤΡΥΜΗ
Transliteration A: trýmē Transliteration B: trymē Transliteration C: trymi Beta Code: tru/mh

English (LSJ)

[ῡ], ἡ, (τρύω)

   A hole, Sch.Ar.Nu.447.    II metaph., sharp fellow, sly knave, Ar.Nu.448.

German (Pape)

[Seite 1156] ἡ, 1) das Loch, bes. das durch Reiben entstandene. – 2) übertr. wie τρίμμα, ein abgeriebener, durchtriebener, gewandter, verschmitzter Mensch, Ar. Nubb. 448.

Greek (Liddell-Scott)

τρύμη: [ῡ], ἡ, (τρύω) τρυμαλιά, ὀπή, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Νεφ. 447 ἐν τέλει. ΙΙ. μεταφ., ὀξύς, πανοῦργος ἄνθρωπος, Ἀριστοφ. Νεφ. 448, ἴδε Σχόλ. ἔνθ’ ἀνωτ.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
= τρύπη.

Greek Monolingual

ἡ, ΜΑ
(κατά τον Θεόγνωστ.) «ταλαιπωρία»
αρχ.
1. οπή, τρύπα
2. μτφ. (για πρόσ.) πανούργος, πολυμήχανος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρύω + κατάλ. -μη (πρβλ. ρώ-μη, τόλ-μη)].

Greek Monotonic

τρύμη: [ῡ], ἡ (τρύω), οπή· μεταφ., οξύς, πανούργος ἄνθρωπος, σε Αριστοφ.