μητροκτόνος: Difference between revisions
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
(25) |
(5) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ο (Α [[μητροκτόνος]], -ον)<br />(ως επίθ. και ως ουσ.) αυτός που σκότωσε τη [[μητέρα]] του, ο [[μητραλοίας]]<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη [[μητροκτονία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[μήτηρ]], <i>μητρός</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>κτονος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κτείνω]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>πατρο</i>-[[κτόνος]]. | |mltxt=-ο (Α [[μητροκτόνος]], -ον)<br />(ως επίθ. και ως ουσ.) αυτός που σκότωσε τη [[μητέρα]] του, ο [[μητραλοίας]]<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη [[μητροκτονία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[μήτηρ]], <i>μητρός</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>κτονος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κτείνω]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>πατρο</i>-[[κτόνος]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''μητροκτόνος:''' -ον ([[κτείνω]]),·<br /><b class="num">1.</b> αυτός που φονεύει τη [[μητέρα]] του, [[μητροκτόνος]], σε Αισχύλ.· μητροκτόνον [[μίασμα]], [[μόλυσμα]], [[κηλίδα]] από τον φόνο της μητέρας, στον ιδ.· ομοίως, [[μητροκτόνος]] [[κηλίς]], [[αἷμα]], σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> ως ουσ., [[μητροκτονία]], σε Αισχύλ., Ευρ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:20, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A killing one's mother, matricidal, μ. φίτυμα, of Orestes, A.Ag.1281; μ. χεῖρες Id.Eu.102; μ. μίασμα the stain of a mother's murder, ib.281; μ. κηλίς, αἷμα, E.IT1200, Or. 1649. 2 Subst., matricide, A.Eu.493 (lyr.), E.El.975, Pl.Lg.869b; ἔσχατος Αἰνεαδῶν μ. ἡγεμονεύσει, of Nero, D.C.61.16.
German (Pape)
[Seite 180] die Mutter tödtend, Muttermörder; χεῖρες, Aesch. Eum. 102; μίασμα, 271; subst., 470; Eur. κηλίς, αἷμα, I. T. 1200 Or. 1449, auch subst. öfter; in Prosa, Plat. Legg. IX, 869 b.
Greek (Liddell-Scott)
μητροκτόνος: -ον, ὁ φονεύων τὴν ἑαυτοῦ μητέρα, μ. φίτυμα, ἐπὶ τοῦ Ὀρέστου, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1281· μ. χεῖρες ὁ αὐτ. ἐν Εὐμ. 102· ὁ ἀνήκων εἰς μητροκτονίαν, μ. μίασμα, τὸ μόλυσμα τοῦ φόνου τῆς μητρός, αὐτόθι 281· οὕτω, μ. κηλίς, αἷμα Εὐρ. Ι. Τ. 1200, Ὀρ. 1649. 2) ὡς οὐσιαστ., τοῦδε μητροκτόνου Αἰσχύλ. Εὐμ. 492, Εὐρ. Ἠλ. 975, Πλάτ. Νόμ. 869Β.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui tue sa mère ; ὁ μητροκτόνος meurtrier de sa mère;
2 relatif au meurtre d’une mère.
Étymologie: μήτηρ, κτείνω.
Greek Monolingual
-ο (Α μητροκτόνος, -ον)
(ως επίθ. και ως ουσ.) αυτός που σκότωσε τη μητέρα του, ο μητραλοίας
αρχ.
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη μητροκτονία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μήτηρ, μητρός + -κτονος (< κτείνω), πρβλ. πατρο-κτόνος.
Greek Monotonic
μητροκτόνος: -ον (κτείνω),·
1. αυτός που φονεύει τη μητέρα του, μητροκτόνος, σε Αισχύλ.· μητροκτόνον μίασμα, μόλυσμα, κηλίδα από τον φόνο της μητέρας, στον ιδ.· ομοίως, μητροκτόνος κηλίς, αἷμα, σε Ευρ.
2. ως ουσ., μητροκτονία, σε Αισχύλ., Ευρ.
