σιδηροφόρος: Difference between revisions
μηδέ μοι ἄκλαυστος θάνατος μόλοι, ἀλλὰ φίλοισι καλλείποιμι θανὼν ἄλγεα καὶ στοναχάς → may death not come to me without tears, but when I die may I leave my friends with sorrow and lamentation
(37) |
(6) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-α, -ο / [[σιδηροφόρος]], -ον, ΝΜΑ, θηλ. και -ος Ν<br />αυτός που φέρει όπλα, [[οπλοφόρος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που περιέχει σίδηρο<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />κατασκευασμένος από σίδηρο, [[σιδερένιος]]<br /><b>2.</b> αυτός που παράγει σίδηρο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>σιδηρο</i>- <span style="color: red;">+</span> -[[φόρος]]]. | |mltxt=-α, -ο / [[σιδηροφόρος]], -ον, ΝΜΑ, θηλ. και -ος Ν<br />αυτός που φέρει όπλα, [[οπλοφόρος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />αυτός που περιέχει σίδηρο<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />κατασκευασμένος από σίδηρο, [[σιδερένιος]]<br /><b>2.</b> αυτός που παράγει σίδηρο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>σιδηρο</i>- <span style="color: red;">+</span> -[[φόρος]]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''σῐδηροφόρος:''' -ον ([[φέρω]]), αυτός που φέρει, κρατάει εργαλεία ή όπλα, εξοπλισμένος, αρματωμένος, [[πάνοπλος]], σε Ανθ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:36, 31 December 2018
English (LSJ)
ον,
A producing iron, γαῖα σ., of the Chalybes, A.R.2.141, cf. 1005. II bearing arms or tools, Nonn.D. 46.2, AP8.203.
German (Pape)
[Seite 880] 1) Eisen tragend, hervorbringend, γαίη, Ap. Rh. 2, 141. 1005. – 2) eiserne Waffen tragend, mit Eisen bewaffnet.
Greek (Liddell-Scott)
σῐδηροφόρος: -ον, ὁ παράγων σίδηρον, γαῖα σιδ., ἐπὶ τῶν Χαλύβων, Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 141, πρβλ. 1005. ΙΙ. ὁ ἐκ σιδήρου κατεσκευασμένος, γόμφοι Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. 18. 5, κτλ. ΙΙΙ. ὁ φέρων ὅπλα ἢ ἐργαλεῖα, ὁ αὐτ. ἐν Δ. 46. 2, Ἀνθ. Π. 8. 203.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui produit du fer;
2 fait de fer;
3 qui porte ou tient du fer, càd des armes, armé.
Étymologie: σίδηρος, φορέω.
Greek Monolingual
-α, -ο / σιδηροφόρος, -ον, ΝΜΑ, θηλ. και -ος Ν
αυτός που φέρει όπλα, οπλοφόρος
νεοελλ.
αυτός που περιέχει σίδηρο
μσν.-αρχ.
κατασκευασμένος από σίδηρο, σιδερένιος
2. αυτός που παράγει σίδηρο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σιδηρο- + -φόρος].
Greek Monotonic
σῐδηροφόρος: -ον (φέρω), αυτός που φέρει, κρατάει εργαλεία ή όπλα, εξοπλισμένος, αρματωμένος, πάνοπλος, σε Ανθ.
