φρυαγμοσέμνακος: Difference between revisions

From LSJ

Ἤθους δὲ βάσανός ἐστιν ἀνθρώποις χρόνος → Est moris explorator humani dies → Des menschlichen Charakters Wetzstein ist die Zeit

Menander, Monostichoi, 219
(45)
(6)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=-ον, Α [[αγέρωχος]] και [[αλαζονικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φρύαγμα]] <span style="color: red;">+</span> [[σεμνός]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>ακος</i> (<b>πρβλ.</b> <i>τριβ</i>-<i>ακός</i>)].
|mltxt=-ον, Α [[αγέρωχος]] και [[αλαζονικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φρύαγμα]] <span style="color: red;">+</span> [[σεμνός]] <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>ακος</i> (<b>πρβλ.</b> <i>τριβ</i>-<i>ακός</i>)].
}}
{{lsm
|lsmtext='''φρυαγμοσέμνᾰκος:''' -ον, [[ακόλαστος]] και [[αλαζόνας]], σε Αριστοφ.
}}
}}

Revision as of 02:34, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φρυαγμοσέμνᾰκος Medium diacritics: φρυαγμοσέμνακος Low diacritics: φρυαγμοσέμνακος Capitals: ΦΡΥΑΓΜΟΣΕΜΝΑΚΟΣ
Transliteration A: phryagmosémnakos Transliteration B: phryagmosemnakos Transliteration C: fryagmosemnakos Beta Code: fruagmose/mnakos

English (LSJ)

ον,

   A wanton and haughty, ἔχων τρόπους φ., coined to describe Bdelycleon in Ar.V.135.

German (Pape)

[Seite 1310] unbändig stolz, kom. Wort von einem Menschen, der mit unbändigem Uebermuthe den Schein der Gravität verbindet, τρόπος, Ar. Vesp. 135; alte f. L. ist ὀφρυαγμοσέμνακος.

Greek (Liddell-Scott)

φρυαγμοσέμνᾰκος: -ον, γαῦρος καὶ ἀλαζὼνἀλαζὼν καὶ σοβαρός, ἔχων τρόπους φρ., λέξις χαλκευθεῖσα πρὸς περιγραφὴν Βδελυκλέωνος ἐν Ἀριστοφ. Σφ. 135· πρβλ. φρύαγμα ΙΙ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à la fois hautain et solennel, d’une morgue prétentieuse.
Étymologie: φρυαγμός, σεμνός.

Greek Monolingual

-ον, Α αγέρωχος και αλαζονικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρύαγμα + σεμνός + επίθημα -ακος (πρβλ. τριβ-ακός)].

Greek Monotonic

φρυαγμοσέμνᾰκος: -ον, ακόλαστος και αλαζόνας, σε Αριστοφ.