παρέστιος: Difference between revisions

From LSJ

σωφροσύνης πίστην ἔχειν περί τινος → to be persuaded of one's probity

Source
(3b)
(nl)
Line 27: Line 27:
{{elru
{{elru
|elrutext='''παρέστιος:''' <b class="num">1)</b> совершаемый у очага (λοιβαί Soph.);<br /><b class="num">2)</b> разделяющий (с кем-л.) очаг: π. τινι [[γενέσθαι]] Soph. делить с кем-л. очаг, т. е. жить с кем-л. под одной крышей.
|elrutext='''παρέστιος:''' <b class="num">1)</b> совершаемый у очага (λοιβαί Soph.);<br /><b class="num">2)</b> разделяющий (с кем-л.) очаг: π. τινι [[γενέσθαι]] Soph. делить с кем-л. очаг, т. е. жить с кем-л. под одной крышей.
}}
{{elnl
|elnltext=παρέστιος -ον [παρά, ἑστία] bij de haard:. μήτ ’ ἐμοὶ παρέστιος γένοιτο moge hij nooit bij mijn haard zitten Soph. Ant. 372.
}}
}}

Revision as of 10:36, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: παρέστιος Medium diacritics: παρέστιος Low diacritics: παρέστιος Capitals: ΠΑΡΕΣΤΙΟΣ
Transliteration A: paréstios Transliteration B: parestios Transliteration C: parestios Beta Code: pare/stios

English (LSJ)

ον,(ἑστία)

   A by or at the hearth, λοιβαί S.El.269, cf. Ant. 372, E.Med.1334; ἡ δ' εἴσω πελάνους καῖεν π. A.R.4.713.

German (Pape)

[Seite 518] neben oder bei dem Heerde, am Heerde; κτανοῦσα γὰρ τὸν σον κάσιν παρέστιον, Eur. Med. 1334; λοιβαί, Soph. El. 269; übh. = ἐφέστιος, μήτ' ἐμοὶ παρέστιος γένοιτο, ὃς τάδ' ἔρδει, Ant. 373; Ap. Rh. 4, 713.

Greek (Liddell-Scott)

παρέστιος: ον (ἑστία) ὁ παρὰ τὴν ἑστίαν ἢ ἐπ’ αὐτῆς, παρεστίους σπένδοντα λιβὰς Σοφ. Ἠλ. 269· - καθόλου, = ἐφέστιος, Σοφ. Ἀντ. 372, Εὐρ. Μήδ. 1334.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui est ou se fait près du foyer;
2 qui s’assied au foyer de, τινι.
Étymologie: παρά, ἑστία.

Greek Monolingual

-α, -ο / παρέστιος, -ον ΝΑ
1. αυτός που βρίσκεται κοντά στην εστία, κοντά στον τόπο όπου καίει η φωτιά μέσα στο σπίτι («ἡ δ' εἴσω πελάνους καίεν παρεστίους», Απολλ. Ρόδ.)
2. αυτός που συγκατοικεί με κάποιον, ο σύνοικος, ο συγκάτοικος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)- + ἑστία.

Greek Monotonic

παρέστιος: -ον (ἑστία), αυτός που βρίσκεται κοντά στην εστία ή πάνω σ' αυτή, σπιτικός, οικιακός, σε Σοφ.· γενικά, = ἐφέστιος, στον ίδ., Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

παρέστιος: 1) совершаемый у очага (λοιβαί Soph.);
2) разделяющий (с кем-л.) очаг: π. τινι γενέσθαι Soph. делить с кем-л. очаг, т. е. жить с кем-л. под одной крышей.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

παρέστιος -ον [παρά, ἑστία] bij de haard:. μήτ ’ ἐμοὶ παρέστιος γένοιτο moge hij nooit bij mijn haard zitten Soph. Ant. 372.