ἐπίκυρτος: Difference between revisions

From LSJ

Τὸ δὴ τρέφον με τοῦτ' ἐγὼ λέγω θεόν → Denn ich bezeichne das, was mich ernährt, als Gott → Denn was mir Nahrung gibt, bezeichne ich als Gott

Menander, Monostichoi, 490
(13)
(2)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=-η, -ο (AM [[ἐπίκυρτος]], -ον) [[κυρτός]]<br />[[κυρτός]] [[προς]] τα [[κάτω]] ή [[προς]] τα [[εμπρός]], [[σκυφτός]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b> <i>ο [[επίκυρτος]]<br /><b>1.</b> φυσόστομος [[ιχθύς]] της οικογένειας τών σαλμωνιδών<br /><b>2.</b> κολεόπτερο [[έντομο]] της οικογένειας τών δασκυλλιδών<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ ἐπίκυρτον</i><br />η [[κυρτότητα]], η [[καμπούρα]].
|mltxt=-η, -ο (AM [[ἐπίκυρτος]], -ον) [[κυρτός]]<br />[[κυρτός]] [[προς]] τα [[κάτω]] ή [[προς]] τα [[εμπρός]], [[σκυφτός]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το αρσ. ως ουσ.</b> <i>ο [[επίκυρτος]]<br /><b>1.</b> φυσόστομος [[ιχθύς]] της οικογένειας τών σαλμωνιδών<br /><b>2.</b> κολεόπτερο [[έντομο]] της οικογένειας τών δασκυλλιδών<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ ἐπίκυρτον</i><br />η [[κυρτότητα]], η [[καμπούρα]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπίκυρτος:''' согнутый, сутулый (τὸ ἐπίκυρτόν τινος μιμεῖσθαι Plut.).
}}
}}

Revision as of 14:16, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπίκυρτος Medium diacritics: ἐπίκυρτος Low diacritics: επίκυρτος Capitals: ΕΠΙΚΥΡΤΟΣ
Transliteration A: epíkyrtos Transliteration B: epikyrtos Transliteration C: epikyrtos Beta Code: e)pi/kurtos

English (LSJ)

ον,

   A arched, S.Ichn.294; round-shouldered, Πλάτωνος τὸ . Plu.2.53c.

German (Pape)

[Seite 955] etwas gekrümmt, buckelig, Sp., wie Plut. τοῦ Πλάτωνος τὸ ἐπίκυρτον, die gekrümmte Haltung des Plato, de adul. et am. discr. 12.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίκυρτος: -ον, κεκυρτωμένος πρὸς τὰ ἐμπρός, ὀλίγον τι κυφός, Πλούτ. 2. 53C.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
légèrement courbé, bossu.
Étymologie: ἐπί, κυρτός.

Greek Monolingual

-η, -ο (AM ἐπίκυρτος, -ον) κυρτός
κυρτός προς τα κάτω ή προς τα εμπρός, σκυφτός
νεοελλ.
το αρσ. ως ουσ. ο επίκυρτος
1. φυσόστομος ιχθύς της οικογένειας τών σαλμωνιδών
2. κολεόπτερο έντομο της οικογένειας τών δασκυλλιδών
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐπίκυρτον
η κυρτότητα, η καμπούρα.

Russian (Dvoretsky)

ἐπίκυρτος: согнутый, сутулый (τὸ ἐπίκυρτόν τινος μιμεῖσθαι Plut.).