δάκρυμα: Difference between revisions
(nl) |
(1b) |
||
Line 30: | Line 30: | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=δάκρυμα -ατος, τό [δακρύω] traan:; λέκτρα... πίμπλαται δακρύμασιν bedden worden gevuld met tranen Aeschl. Pers. 134; uitbr.: ὅσα... Μίνως ἔπεμψε... δακρύματα hoeveel redenen tot huilen Minos heeft gezonden Hdt. 7.169.2. | |elnltext=δάκρυμα -ατος, τό [δακρύω] traan:; λέκτρα... πίμπλαται δακρύμασιν bedden worden gevuld met tranen Aeschl. Pers. 134; uitbr.: ὅσα... Μίνως ἔπεμψε... δακρύματα hoeveel redenen tot huilen Minos heeft gezonden Hdt. 7.169.2. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δάκρῡμα:''' ατος τό тж. pl.<br /><b class="num">1)</b> слезы, плач Aesch., Eur.;<br /><b class="num">2)</b> горе, скорбь (δακρύματά τινι πέμψαι Her.). | |||
}} | }} |
Revision as of 18:08, 31 December 2018
English (LSJ)
ατος, τό,
A that which is wept for, a subject for tears, Orac. ap. Hdt.7.169. II tear, A.Pers.134 (lyr.), E.Andr. 92 (pl.).
German (Pape)
[Seite 519] τό, das Geweinte, die Thräne, Aesch. Pers. 134; Eur. Andr. 92; der Gegenstand der Thränen, Orak. bei Her. 7, 169.
Greek (Liddell-Scott)
δάκρῡμα: τό, δι’ ὅ,τι κλαίει τις, ἀντικείμενον δακρύων, Χρησμ. παρ’ Ἡροδ. 7. 169. ΙΙ. ὅπερ κλαίων τις χύνει, δάκρυ, Αἰσχύλ. Πέρσ. 134, Εὐρ. Ἀνδρ. 92, κατὰ πληθ.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
1 larmes, pleurs;
2 sujet de larmes.
Étymologie: δακρύω.
Spanish (DGE)
(δάκρῡμα) -ματος, τό
1 lágrima λέκτρα δ' ἀνδρῶν πόθῳ πίμπλαται δακρύμασι los lechos se llenan de lágrimas por la nostalgia de los varones A.Pers.134, ἐγκείμεσθ' ἀεὶ θρήνοισι καὶ γόοισι καὶ δακρύμασιν E.Andr.92.
2 motivo de llanto, desgracia ὅσα ὑμῖν ἐκ τῶν Μενέλεω τιμωρημάτων Μίνως ἔπεμψε μηνίων δακρύματα cuantas desgracias os envió Minos al encolerizarse por las ayudas a Menelao Orác. en Hdt.7.169.
Greek Monolingual
το (Α δάκρυμα) δακρύω
νεοελλ.
1. το δακρυλόγημα («του πεύκου τα δακρύματα»)
2. η δακρύρροια, παθολογική κατάσταση τών ματιών που χαρακτηρίζεται από συνεχή ροή δακρύων
αρχ.
1. αυτό για το οποίο κλαίει κάποιος
2. το δάκρυ.
Greek Monotonic
δάκρῡμα: -ατος, τό (δακρύω), αυτό για το οποίο προκαλείται το κλάμα, λόγος, αιτία δακρύων, σε Χρησμ. παρ' Ηροδ.
II. αυτό το οποίο εκχύνεται, δάκρυ, σε Αισχύλ., Ευρ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δάκρυμα -ατος, τό [δακρύω] traan:; λέκτρα... πίμπλαται δακρύμασιν bedden worden gevuld met tranen Aeschl. Pers. 134; uitbr.: ὅσα... Μίνως ἔπεμψε... δακρύματα hoeveel redenen tot huilen Minos heeft gezonden Hdt. 7.169.2.
Russian (Dvoretsky)
δάκρῡμα: ατος τό тж. pl.
1) слезы, плач Aesch., Eur.;
2) горе, скорбь (δακρύματά τινι πέμψαι Her.).