ζῳοτόκος: Difference between revisions
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
m (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)") |
(1ab) |
||
| Line 10: | Line 10: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ζῳοτόκος:'''<br /><b class="num">1)</b> живородящий Sext.: τὰ μὲν ζῳοτόκα, τὰ δ᾽ ᾠοτόκα Arst. одни (животные) - живородящие, другие - яйцекладущие;<br /><b class="num">2)</b> плодовитый ([[βόες]] Theocr.). | |elrutext='''ζῳοτόκος:'''<br /><b class="num">1)</b> живородящий Sext.: τὰ μὲν ζῳοτόκα, τὰ δ᾽ ᾠοτόκα Arst. одни (животные) - живородящие, другие - яйцекладущие;<br /><b class="num">2)</b> плодовитый ([[βόες]] Theocr.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ζῳο-[[τόκος]], ον [[τίκτω]]<br />producing its [[young]] [[alive]], viviparous, Theocr. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:50, 9 January 2019
German (Pape)
[Seite 1144] lebendige Innge gebärend, Arist. H. A. 1, 5 u. öfter; Theocr. 25, 125.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui enfante des êtres vivants, vivipare.
Étymologie: ζωός, τίκτω.
Greek Monotonic
ζῳοτόκος: -ον (τίκτω), αυτός που γεννά τους απογόνους του ζωντανούς, αυτός που γεννά «μικρά», δηλ. ζωοτόκος αντίθ. προς το ὠοτόκος, αυτός που γεννά αυγά, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
ζῳοτόκος:
1) живородящий Sext.: τὰ μὲν ζῳοτόκα, τὰ δ᾽ ᾠοτόκα Arst. одни (животные) - живородящие, другие - яйцекладущие;
2) плодовитый (βόες Theocr.).
Middle Liddell
ζῳο-τόκος, ον τίκτω
producing its young alive, viviparous, Theocr.
