γάποτος: Difference between revisions
διὰ λαμπροτάτου βαίνοντες ἁβρῶς αἰθέρος → passing lightly through clear-shining air (Euripides, Medea 829)
(1a) |
(nl) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br />to be [[drunk]] up by [[Earth]], of libations, Aesch. | |mdlsjtxt=<br />to be [[drunk]] up by [[Earth]], of libations, Aesch. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=[[γάποτος]] -ον [γῆ, [[πίνω]] Dor., opgezogen door de aarde. Aeschl. Ch. 95. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:10, 10 January 2019
English (LSJ)
[ᾱ], ον,
A to be drunk up by Earth, γ. χύσις, γ. χοαί, γ. τιμαί, of libations, A.Ch.97,164, Pers.621.
German (Pape)
[Seite 474] dor. = γηπετής u. s. w.
Greek (Liddell-Scott)
γάποτος: ον [ᾱ], ὃν δύναται νὰ καταπἰῃ ἡ γῆ, γ. χύσις, γ. τιμαί, ἐπὶ σπονδῶν, Αἰσχύλ. Χο. 97, 163, Πέρσ. 621· πρβλ. γάπεδον.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dor.
qui doit être bu par la terre (liquide, libation, etc.).
Étymologie: γῆ, πίνω.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ᾱ-]
bebido por la tierra esp. de libaciones χύσις A.Ch.97, χοαί A.Ch.164, τιμαί A.Pers.621.
Greek Monolingual
γάποτος, -ον (Α)
αυτός που τον πίνει η γη, που χύνεται στο χώμα και απορροφάται («γάποτοι τιμαί» — οι νεκρικές χοές).
[ΕΤΥΜΟΛ. < γη (δωρ. γα) + -ποτος < πίνω.
Greek Monotonic
γάποτος: -ον, [ᾱ], αυτός που απορροφάται από τη γη, λέγεται για τις σπονδές, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
to be drunk up by Earth, of libations, Aesch.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γάποτος -ον [γῆ, πίνω Dor., opgezogen door de aarde. Aeschl. Ch. 95.
