εὔτρητος: Difference between revisions
ὀψὲ θεῶν ἀλέουσι μύλοι, ἀλέουσι δὲ λεπτά → the millstones of the gods grind late, but they grind fine | the mills of God grind slowly, but they grind exceedingly small
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eytritos | |Transliteration C=eytritos | ||
|Beta Code=eu)/trhtos | |Beta Code=eu)/trhtos | ||
|Definition=Ep. <b class="b3">ἐΰτρ</b>-, ον, (τετραίνω) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=Ep. <b class="b3">ἐΰτρ</b>-, ον, (τετραίνω) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[well-pierced]], λοβοί <span class="bibl">Il.14.182</span>; χόανα <span class="bibl">Hes.<span class="title">Th.</span>863</span>; δόνακες <span class="title">APl.</span>1.8 (Alc.); [[with many orifices]], φλέβια <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Sens.</span>56</span>; [[porous]], σπόγγος <span class="bibl">Q.S.9.429</span>; πέδον <span class="title">AP</span>6.21.5.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:51, 1 July 2020
English (LSJ)
Ep. ἐΰτρ-, ον, (τετραίνω)
A well-pierced, λοβοί Il.14.182; χόανα Hes.Th.863; δόνακες APl.1.8 (Alc.); with many orifices, φλέβια Thphr.Sens.56; porous, σπόγγος Q.S.9.429; πέδον AP6.21.5.
German (Pape)
[Seite 1103] ep. ἐΰτρητος, wohl, künstlich durchbohrt λοβοί Il. 14, 182; δόνακες Alcaeus 10 (Plan. S); – mit großer Oeffnung, χόανος Hes. Th. 863; Theophr.; – viel durchlöchert, σπόγγος Qu. Sm. 9, 429; κάλαμος, von der Flöte, Iulian. Caes. 2 (IX, 365).
Greek (Liddell-Scott)
εὔτρητος: Ἐπικ. εΰτρητος, ον, (τιτράω) καλῶς τετρημένος, τετρυπημένος, λοβοὶ Ἰλ. Ξ. 182· δόνακες Ἀνθ. Πλαν. 4. 8· πρβλ. χόανος· ἔχων πολλὰ ἀνοίγματα, φλεβία Θεοφράστ. περὶ Αἰσθ. 56· πορώδης, σπόγγος Κόϊντ. Σμ. 9. 429· πέδον Ἀνθ. Π. 6. 21.
French (Bailly abrégé)
poét. ἐΰτρητος;
ος, ον :
bien percé, percé avec art.
Étymologie: εὖ, τιτράω.
Greek Monolingual
εὔτρητος και επικ. τ. ἐΰτρητος, -ον (Α)
1. καλοτρυπημένος
2. αυτός που έχει πολλά ανοίγματα, πολλές διόδους
3. πορώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + τρητός (< τετραίνω / τιτράω «τρυπώ»)].
Greek Monotonic
εὔτρητος: Επικ. ἐΰ-τρ-, -ον (τιτράω), καλά τρυπημένος, λέγεται για τρυπημένα αυτιά με σκουλαρίκια, σε Ομήρ. Ιλ.· πορώδης, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
εὔτρητος: эп. ἐΰτρητος 2
1) искусно проколотый (λοβοί Hom.);
2) с многочисленными отверстиями (κάλαμος Anth.);
3) с большим отверстием (χόανος Hes.);
4) пористый, рыхлый (πέδον Anth.).
Middle Liddell
τιτράω
well-pierced, of ears for earrings, Il.: porous, Anth.
