ἀνοησία: Difference between revisions
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anoisia | |Transliteration C=anoisia | ||
|Beta Code=a)nohsi/a | |Beta Code=a)nohsi/a | ||
|Definition=ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[want of understanding]], Suid. s.v. [[ἀβέλτερος]]. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> opp. <b class="b3">νόησις</b>, | |Definition=ἡ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[want of understanding]], Suid. s.v. [[ἀβέλτερος]]. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> opp. <b class="b3">νόησις</b>, [[un-knowing]], i.e. mystical vision, θεωρεῖται ἀνοησία κρείττονι νοήσεως <span class="bibl">Porph.<span class="title">Sent.</span>25</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">3</span> [[mindlessness]], ib.<span class="bibl">44</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 16:01, 1 July 2020
English (LSJ)
ἡ,
A want of understanding, Suid. s.v. ἀβέλτερος. 2 opp. νόησις, un-knowing, i.e. mystical vision, θεωρεῖται ἀνοησία κρείττονι νοήσεως Porph.Sent.25. 3 mindlessness, ib.44.
German (Pape)
[Seite 239] ἡ (ἀνόητος), Gedankenlosigkeit, Unverstand, Sp. S. ἀνοητία.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνοησία: ἡ, ἔλλειψις νοῦ, Σουΐδ. ἐν λέξ. ἀβέλτερος περὶ τὸ τέλος. ΙΙ. = ἀκαταληψία, τὸ ἀκατάληπτον, τὸ ἀκατανόητον, Διονύσ. Ἀρεοπ. περὶ Θείων Ὀνομ. 1. 1, σ. 376.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
1 carencia de sensatez, insensatez Aq.Ps.48.14, Sud.s.u. ἀβέλτερος.
2 intuición mística θεωρεῖται ... ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως Porph.Sent.25, de Dios ἀλογία καὶ ἀ. καὶ ἀνωνυμία Dion.Ar.M.3.588B.
3 incapacidad de pensar ὁ νοῦς ἐπίνοιαν οὐδεμίαν ἐν ἑαυτῷ ἀνοησίας ἔχων Porph.Sent.44.
Greek Monolingual
η (Α ἀνοησία)
η ιδιότητα του ανόητου, βλακεία, απερισκεψία
νεοελλ.
συνεκδ. ανόητη πράξη ή λόγος
αρχ.
το ακατάληπτο, το ακατανόητο.
