κλωγμός: Difference between revisions
κρειττότερον ἐστὶν εἰδέναι ἐν μέσῃ τῇ Πόλει φακιόλιον βασιλεῦον Τούρκου, ἢ καλύπτραν λατινικήν → I would rather see a Turkish turban in the midst of the City than the Latin mitre
m (Text replacement - "Πολυδ." to "Πολυδ.") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=klogmos | |Transliteration C=klogmos | ||
|Beta Code=klwgmo/s | |Beta Code=klwgmo/s | ||
|Definition=(also κλωσμός, v. infr.), ὁ, (κλώζω) <span class="sense" | |Definition=(also κλωσμός, v. infr.), ὁ, (κλώζω) <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[clucking]] of hens, Plu. 2.129a ([[κλωσμοῖς]] codd.). </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> [[clucking sound]] by which we urge on a horse, <span class="bibl">X.<span class="title">Eq.</span>9.10</span>, <span class="bibl">Poll.1.209</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> [[clucking sound]] by which Greek audiences expressed disapprobation, [[hooting]], Orac. ap. <span class="bibl">Luc. <span class="title">JTr.</span>31</span>, <span class="bibl">Eust.1504.29</span>: κλωσμός, <span class="bibl">Ph.2.599</span> (v.l. [[κλωγμός]]), Harp.s.v. [[ἐκλώζετε]].</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 09:30, 11 December 2020
English (LSJ)
(also κλωσμός, v. infr.), ὁ, (κλώζω) A clucking of hens, Plu. 2.129a (κλωσμοῖς codd.). II clucking sound by which we urge on a horse, X.Eq.9.10, Poll.1.209. 2 clucking sound by which Greek audiences expressed disapprobation, hooting, Orac. ap. Luc. JTr.31, Eust.1504.29: κλωσμός, Ph.2.599 (v.l. κλωγμός), Harp.s.v. ἐκλώζετε.
German (Pape)
[Seite 1458] ὁ, wie κλωσμός, das Glucken, die gluckende Stimme der Hennen u. anderer Vögel. S. κλωσμός. – Auch das Schnalzen mit der Zunge, durch welches man die Pferde zum Laufen ermuntert, Poll. 1, 209; bei Xen. de re equ. 9, 10 v. l. κλωσμός. – Ein ähnlicher Laut, Zischen, womit man den Schauspielern u. Rednern seine Unzufriedenheit zu erkennen gab, συριττόντων Philo; vgl. Harpocr. u. Eust. 1504, 29.
Greek (Liddell-Scott)
κλωγμός: ἢ κλωσμός, ὁ, (κλώσσω) ἡ φωνὴ τῶν ὀρνίθων Πλούτ. 2. 129Α (ἔνθα κλωσμοῖς). ΙΙ. τὸ διὰ τῆς γλώσσης κροτάλισμα, δι’ οὗ παρακινοῦσι τοὺς ἵππους εἰς τὸ βάδισμα, Ξεν. Ἱππ. 9, 10 (κλωσμὸς Λ. Δινδ.), Πολυδ. Α΄, 209· ὡσαύτως ἦχος παρόμοιος δι’ οὗ οἱ ἀκροαταὶ ἐξεδήλουν τὴν ἀποδοκιμασίαν των, εἰς τὸ τέλος τῶν ἀκροαμάτων ἅπερ οὐχ ἡδέως ἤκουον, Φίλων 2. 599, Εὐστ. 1504. 29· κλωσμὸς Ἁρποκρ. ἐν λέξ. ἐκλώζετε.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ),
1. gloussement d’une poule, etc. PLU. M. 129a;
2. claquement de langue pour exciter un cheval XÉN. Eq. 9.10, POLL. 1.209;
3. sorte de claquement de la langue, pour marquer la désapprobation, PHIL. 2.599.
Étymologie: κλώζω.
Greek Monolingual
και κλωσμός ο (AM κλωγμός και κλωσμός) κλώζω
ο ήχος της φωνής της κότας, κακάρισμα («κοράκων λαρυγγισμοῖς καὶ κλωσμοῑς ἀλεκτορίδων», Πλούτ.)
μσν.-αρχ.
ήχος αποδοκιμασίας παρόμοιος με κακάρισμα
αρχ.
κροτάλισμα της γλώσσας για παρακίνηση αλόγου.
Greek Monotonic
κλωγμός: ή κλωσμός, ὁ (κλώσσω), φωνή ορνίθων, κακάρισμα· «κακαριστός» (κροταλιστός) ήχος μέσω του οποίου παρακινούσε κάποιος το άλογο, σε Ξεν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κλωγμός -οῦ, ὁ [κλώζω] geklak met de tong (teken van afkeuring).
Russian (Dvoretsky)
κλωγμός: ὁ
1) клохтанье, кудахтанье Plat.;
2) прищелкивание языком (для понукания лошади) Xen.
Middle Liddell
κλώσσω
the clucking of hens: the clucking sound by which we urge on a horse, Xen.