ἐνθαλασσεύω: Difference between revisions
Υἱῷ μέγιστον ἀγαθόν ἐστ' ἔμφρων πατήρ → Prudente patre bonum non maius filio → Dem Sohn ist ein verständiger Vater größtes Gut
m (Text replacement - "; [[to be " to "; to [[be ") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=enthalasseyo | |Transliteration C=enthalasseyo | ||
|Beta Code=e)nqalasseu/w | |Beta Code=e)nqalasseu/w | ||
|Definition=Att. ἐνθαλαττεύω, <span class="sense" | |Definition=Att. ἐνθαλαττεύω, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[live at sea]], <span class="bibl">Ael.<span class="title">NA</span>9.63</span>; to [[be at sea]], <span class="bibl">Longus 2.12</span>; πρὸς ἐναντία πνεύματα νῆες -εύουσαι <span class="bibl">Ph.1.287</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 18:10, 12 December 2020
English (LSJ)
Att. ἐνθαλαττεύω, A live at sea, Ael.NA9.63; to be at sea, Longus 2.12; πρὸς ἐναντία πνεύματα νῆες -εύουσαι Ph.1.287.
German (Pape)
[Seite 841] att. -θαλαττεύω, in, auf dem Meere leben, sich befinden, Ael. H. A. 9, 63 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐνθᾰλασσεύω: Ἀττ. -ττεύω, ζῶ παρὰ τὴν θάλασσαν ἢ ἐπὶ τῆς θαλάσσης, τά τε ὄρεια (τῶν ζῴων) καὶ ὅσα ἐνθαλαττεύει καὶ μετεωροπορεῖ Αἰλ. π. Ζ. 9. 63: μεταφ., ἐνθαλαττεύων τῷ ζόφῳ Κλήμ. Ἀλ. Παιδ. 2. 183, 31.
French (Bailly abrégé)
vivre dans la mer.
Étymologie: ἐν, θαλασσεύω.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): át. -λαττ-
1 estar en el mar, navegar πρὸς ἐναντία πνεύματα νῆες ἐνθαλαττεύουσαι Ph.1.287, οὐ γὰρ ἀσφαλὲς ἐδόκει ... ἐνθαλαττεύειν Longus 2.12.5, cf. Poll.1.121
•fig. ὁ νοῦς (del embriagado) ἐνθαλαττεύων ... ἰλιγγιᾷ τῷ ζόφῳ Clem.Al.Paed.2.2.28.
2 vivir en el mar τὰ τε ὄρεια καὶ ὅσα ἐνθαλαττεύει καὶ μετεωροπορεῖ ὅσα los animales de la montaña y cuantos pueblan el mar y surcan el aire Ael.NA 9.63.
Greek Monolingual
ἐνθαλασσεύω και αττ. τ. ἐνθαλαττεύω (Α)
1. ζω μέσα στη θάλασσα, είμαι θαλάσσιος
2. είμαι, βρίσκομαι στη θάλασσα, πλέω, ταξιδεύω
3. μτφ. βρίσκομαι σε αμηχανία συναντώντας δύσκολες περιστάσεις, πελαγώνω («ἐνθαλαττεύων τε [ο ανθρώπινος νους] εἰλιγγία τῷ ζόφῳ τῆς καταιγίδος», Κλήμ. Αλεξ.).
