κολαστήριος: Difference between revisions
τὸν αὐτὸν ἔρανον ἀποδοῦναι → pay him back in his own coin, repay him in his own coin, pay someone back in their own coin, pay back in someone's own coin, give tit for tat, pay back in kind
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kolastirios | |Transliteration C=kolastirios | ||
|Beta Code=kolasth/rios | |Beta Code=kolasth/rios | ||
|Definition=ον, <span class="sense"> | |Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> = [[κολαστικός]], [[δύναμις]] <span class="bibl">Ph.1.269</span>, al. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> Subst. <b class="b3">κολαστήριον, τό</b>, [[house of correction]], <span class="bibl">Luc.<span class="title">Nec.</span>14</span>, <span class="title">VH</span>2.30. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[instrument of correction]], <b class="b3">κολαστήρια θαλάσσης</b>, of the whips of Xerxes, Plu.2.342f. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> = [[κόλασμα]], <span class="bibl">X.<span class="title">Mem.</span>1.4.1</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 12:50, 30 December 2020
English (LSJ)
ον, A = κολαστικός, δύναμις Ph.1.269, al. II Subst. κολαστήριον, τό, house of correction, Luc.Nec.14, VH2.30. 2 instrument of correction, κολαστήρια θαλάσσης, of the whips of Xerxes, Plu.2.342f. 3 = κόλασμα, X.Mem.1.4.1.
German (Pape)
[Seite 1472] zum Strafen aehörig; Sp.; τὸ κολαστήριον, Züchtigungsort, Folterplatz, Richtplatz, Sp., wie Synes.; Züchtigungsmittel; οὐδὲ μάστιγες οὐδὲ πέδαι, μανικὰ καὶ βάρβαρα κολαστήρια θαλάσσης Plut. de Aler. tort. 2, 12; vgl. Xen. Mem. 1, 4, 1.
Greek (Liddell-Scott)
κολαστήριος: -ον, = κολαστικός, Ἐκκλ. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., κολαστήριον, τό, σωφρονιστήριος οἶκος, Λουκ. Νεκυομ. 14. 2) ὄργανον σωφρονιστήριον ἢ βασανιστήριον, Πλούτ. 2. 342Ε. 3) καθόλου, = κόλασμα, κόλασις, Ξεν. Ἀπομν. 1. 4, 1.
Greek Monolingual
-α, -ο (AM κολαστήριος, -ία, -ον και -ος -ον) κολαστήρ
1. εκείνος που γίνεται για κολασμό ή ανήκει και αναφέρεται σ' αυτόν, ο σχετικός με την τιμωρία («κολαστήριος δύναμις», Φιλ.)
2. το ουδ. ως ουσ. το κολαστήριο(ν)
α) τόπος τιμωρίας, τόπος βασανισμού («ἐλθόντες δὲ ἐπὶ τὴν εἱρκτὴν καὶ τὸ κολαστήριον», Λουκιαν.)
β) όργανο βασανισμού («κολαστήρια θαλάσσης» — οι μαστιγώσεις της θάλασσας από τον Ξέρξη, Πλούτ.)
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τιμωρία, κολασμός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κολαστήριος -α -ον [κολάζω] straf-; subst. τὸ κολαστήριον bestraffing; plaats van bestraffing.
