εὐσυνάλλακτος: Difference between revisions
Ἐδιζησάμην ἐμεωυτόν → I searched out myself
mNo edit summary |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''') ([\p{Cyrillic}\s]+):" to "$1 $2:") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''εὐσυνάλλακτος:''' сговорчивый: οὐκ εὐ. πρὸς ἀκρόασιν Plut. не слушающий убеждений. | |elrutext='''εὐσυνάλλακτος:''' [[сговорчивый]]: οὐκ εὐ. πρὸς ἀκρόασιν Plut. не слушающий убеждений. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:10, 20 August 2022
English (LSJ)
ον, A easy to deal with, πρὸς ἀκρόασιν Plu.2.42f, cf. Ptol.Tetr.165, Vett.Val.116.32. Adv. εὐσυναλλάκτως LXX Pr.25.10.
Greek (Liddell-Scott)
εὐσυνάλλακτος: -ον, εὐπροσήγορος, ὁμιλητικός, Πλούτ. 2, 42Ε. - Ἐπίρρ. τως, ἐντίμως, Ἑβδ. (Παροιμιογρ. ΚΕ΄, 10). - Καθ᾿ Ἡσύχ. καὶ Φώτ. «εὐσυναλλάκτως· εὐμεταδότως». - εὐσυναλλαξία, ἡ, «ἕξις ἐν συναλλαγαῖς φυλάττουσα τὸ δίκαιον», Ἀνδρόνικ. περὶ Παθῶν σ. 751.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
d’un commerce facile, qui se prête à, πρός et l’acc..
Étymologie: εὖ, συναλλάσσω.
Greek Monolingual
εὐσυνάλλακτος, -ον (ΑΜ)
αυτός με τον οποίο συναλλάσσεται κάποιος εύκολα, ο συμβιβαστικός.
επίρρ...
εὐσυναλλάκτως (Α)
1. με τρόπο που δείχνει τίμια συναλλαγή
2. αποτελεσματικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + συν-αλλάσσομαι].
Russian (Dvoretsky)
εὐσυνάλλακτος: сговорчивый: οὐκ εὐ. πρὸς ἀκρόασιν Plut. не слушающий убеждений.
